W porównaniu z samolotem Piper J-3 "Cub" całkowicie zmodyfikowano kabinę załogi, fotele pilota i pasażera znajdują się obok siebie, a nie jak w J-3 "Cub"- w układzie tandem. Dzięki temu uległa zmniejszeniu długość kadłuba samolotu, ponadto tylną część kabiny samolotu można było wykorzystać jako bagażnik lub przedział transportowy. Wadą samolotu jest bardzo ograniczona max masa użyteczna- przy masie własnej samolotu ok. 270 kg może zabrać 180 kilogramów ładunku na pokład (uwzględniając przy tym masę pilota), co nie spełniało oczekiwań większości klientów. Samolot mógł być z powodzeniem wykorzystywany do szkolenia pilotów.

Standardowym silnikiem był Rotax 912UL o mocy 59 kW. Na życzenie klienta można było stosować mocniejszy zespół napędowy Rotax 912ULS o mocy 74 kW, który zapewniał wzrost osiągów samolotu.

Prototyp LAMCO "EuroCub" wykonał pierwszy lot w 2001 r. Po czym niemal natychmiast został skierowany do produkcji seryjnej, która jednak nie trwała zbyt długo. Przyczyną zakończenia produkcji było małe zainteresowanie klientów- ultralekki samolot nie pozwalał na efektywne wykorzystanie wszystkich jego możliwości. Dodatkowo jego wysoka cena sprawiła, że nie  był konkurencyjny zarówno na rynku krajowym, jak i zagranicznym.

Ponieważ zewnętrznie samolot jest podobny do amerykańskiego Piper "Cub", przez pilotów nazywany był "Puszta- Piper". Wg ich opinii latał on lepiej i taniej niż jego starszy brat Piper "Cub"

W Polsce.

W połowie lat 1990- tych Witold Mrozowski, mieszkający w Finlandii, wraz z małą grupą kolegów założył prywatny aeroklub Saariston Ilmailukerho (dosłownie Archipelagowy Aeroklub) położony na lotnisku nieopodal Turku. W 1997 r. aeroklub posiadał 2 samoloty LAMCO "EuroCub" Mk.I i Mk.II. W planach był zakup trzeciego egzemplarza, tym razem wyposażonego w podwozie pływakowe. Samoloty używane były do lotów rekreacyjnych, turystycznych, jako szkolne oraz do holowania reklam i szybowców jednomiejscowych.

W dniu 1.01.2006 r. w polskiej ewidencji statków powietrznych znajdował się 1 samolot Danex ”EuroCub" Mk. IV o znakach SP-SYSF.

Konstrukcja.
Dwumiejscowy górnopłat zastrzałowy o konstrukcji metalowej.
Skrzydła wykonane z duraluminium (2 dźwigary, żebra, jak również krawędź natarcia), pokrycie tkaniną syntetyczną Ceconite.
Kadłub o konstrukcji kratownicowej, spawany z rur stalowych. Pokryciem tkaniną Ceconite. Kabina zakryta, miejsca załogi obok siebie.
Usterzenie w układzie klasycznym. Konstrukcja stateczników i sterów wykonana z rur stalowych, pokrycie tkaniną Ceconite.
Podwozie klasyczne stałe. Wyposażone w hamulce hydrauliczne. W samolocie może być stosowane podwozie pływakowe lub narty.

Wyposażenie- ogrzewanie kabiny.
Instalacje: elektryczna, hydrauliczna.

Silnik- Rotax 912UL o mocy 59 kW (80 KM) lub Rotax 912ULS o mocy 74 kW (100 KM).

Dane techniczne "EuroCub" Mk. II (wg [3]):
Rozpiętość- 10,27 m, powierzchnia nośna- 15,1 m².
Masa własna- 265- 275 kg, masa startowa dopuszczalna- 450 kg.
Prędkość dopuszczalna- 204 km/h, prędkość max- 150 km/h, prędkość przelotowa- 135 km/h, prędkość przeciągnięcia- 65 km/h, wznoszenie- 4,1- 5 m/s, doskonałość w locie ślizgowym przy prędkości 75 km/h- 8, czas lotu przy załodze dwumiejscowej- 4 h, czas lotu przy załodze jednomiejscowej- 6 h.

Dane techniczne "EuroCub" Mk. IV (wg [7]):
Rozpiętość- 9,55 m, długość- 5,7 m, wysokość podczas postoju na ziemi- 2,11 m, wysokość podczas postoju na ziemi- 2,17 m, powierzchnia nośna- 14,0 m².
Masa własna- ok. 270 kg, masa użyteczna- ok. 180 kg, masa startowa dopuszczalna- 450 kg.
Prędkość dopuszczalna- 204 km/h, prędkość max- 167 km/h, prędkość przelotowa- 125 km/h, prędkość przeciągnięcia- 61 km/h.