Edmund John urodził się 21.02.1894 r. w Warszawie.

Jako uczeń latem 1909 r. wraz z Januszem de Beaurain zbudował szybowiec i wykonywał na nim loty.

Od 1913 r. jako student Szkoły Poli­technicznej we Lwowie był członkiem Sekcji Budowy Aparatów Związku Awiatycznego Studentów Politechniki Lwowskiej (ZASPL). Człon­kiem zwyczajnym ZASPL został 11.11.1913 r.

W kulturze polskiej zapisał się jako architekt, grafik, malarz, pedagog. Był synem adwokata Aleksandra Johna, prezesa Towarzystwa Śpiewaczego "Lutnia" i malarki Ignacji Konstancji z domu Zatkalik, córki księdza unickiego.

W latach 1905- 1913 pobierał nauki w Średniej Szkole Handlowej Zgromadzenia Kupców im. Edwarda Aleksandra Rontalera w Warszawie, a po jej ukończeniu rozpoczął studia na Wydziale Architek­tury Politechniki Lwowskiej. Z chwilą wybuchu I wojny światowej przerwał studia. W latach 1916- 1919 kontynuował je na Politechnice Warszawskiej, studiując równocześnie w Warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych. Od 26.02. do 15.05.1917 r. był słucha­czem Pierwszych Kursów Lotniczych prowadzonych w Warszawie z inicjatywy Polskiego Towarzystwa Żeglugi Napowietrznej. Nie złożył egzaminu końcowego, otrzymał jedynie zaświadczenie, że uczestniczył w kursie.

Po ukończeniu studiów został asystentem, później starszym asystentem w Katedrze Rysunku Odręczne­go Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. W czasie wojny 1920 r. ochotniczo zgłosił się do wojska. Po wojnie odbył kilka podróży artystycznych. W latach 1919- 1939 był członkiem Związku Polskich Artystów Grafików. W 1933 r. był współzałożycie­lem i sekretarzem, od 1937 r. prezesem Koła Artystów Grafików Reklamowych.

W okresie II Rzeczypospolitej uczestniczył w wie­lu konkursach na godła i plakaty wielu instytucji. Malował głównie akwarelą, stosując własną technikę tworzącą charakterystyczną strukturę obrazu. Zaj­mował się też malarstwem ściennym, m.in. stworzył plafon w Teatrze Narodowym (z Zygmuntem Kamińskim) i polichromię na Rynku Starego Miasta (z Wa­cławem Borowskim). Projektował znaczki pocztowe, ekslibrisy, banknoty i medale. W latach 1920- tych był współzałożycielem jednej z wytwórni filmowych, projektował scenografie do filmów.

Edmund John miał wiele zainteresowań pozaarty­stycznych. Był autorem 2500 palindromów (wyrażeń analogicznych bez względu na to czy czytamy je od lewej, czy prawej strony, np. Tolo ma samolot). Kon­struował odbiorniki radiowe. Uprawiał fotografię, także stereoskopową.

Edmund John był stałym bywalcem Kazimierza Dolnego. W miasteczku prowadził kursy plenerowe dla studentów. Tam zastał go wybuch II wojny świa­towej, skąd też już 15.10.1939 r. powrócił do Warszawy. Po Powstaniu Warszawskim znalazł się w Pruszkowie, skąd przedostał się do majątku Czarysz na Kielecczyźnie. Po powrocie do Warszawy zastał zburzoną kamienicę Johna na placu Zamko­wym, gdzie uległ też zniszczeniu jego dorobek arty­styczny.

Po wojnie został wykładowcą w Katedrze Rysunku i Malarstwa Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. Przeszedł na emeryturę w 1969 r.

Edmund John zmarł w 1989 r. w wieku 94 lat, pochowano go na Cmentarzu Powązkowskim.

Konstrukcje:
de Beaurain-John szybowiec, 1909, szybowiec pionierski.