W 1974 r. Mirosław Rodzewicz zbudował lotnię, wzorowaną na konstrukcji amerykańskiej lotni  Eipper Formance ”Flexi Flyer”. Była to lotnia I generacji, wzorowana na lotni Standard Rogallo. Konstrukcja była bardzo prosta: trójkątny szkielet z doczepioną płachtą ortalionową uszytą tak, by podczas lotu wypełniała się powietrzem tworząc dwa wybrzuszenia w kształcie połówek stożka.

Lotnia była używana również w 1975 r. Latał na niej konstruktor oraz inni lotniarze, m.in. Witold Sobieszczański. M. Rodzewicz utrzymywał się w powietrzu do 5 minut. W tym czasie było to duże osiągnięcie, przelot nad wierzchołkami drzew świadczył o mistrzostwie i odwadze pilota oraz doskonałości konstrukcji.

Konstrukcja:
Szkielet lotni wykonany (prawdopodobnie) z rur duraluminiowych, usztywniony za pomocą górnego i dolnego układu cięgieł.
Pokrycie skrzydła z ortalionu.
Uprząż przystosowana do lotów w pozycji siedzącej.