PZL "Kormoran", 1982
Zakładano cztery etapy projektu "Kormoran":
Etap I- sprzedaż śmigłowców PZL "Kania" do Kanady i jednoczesne rozpoznanie rynku kanadyjskiego,
Etap II- wprowadzenie silnika PT6-B16. nowej przekładni głównej, uniwersalnej (dwu pilotowej) kabiny załogi, modułu wydłużającego przednią cześć kadłuba, zmiany kierunku obrotów śmigła ogonowego, zastosowania statecznika pionowego,
Etap III- opracowanie nowej centralnej części kadłuba, wprowadzenie statecznika pionowego, wprowadzenie wersji IFR,
Etap IV- modernizacja piasty wirnika nośnego i wirnika ogonowego poprzez zastosowanie obu piast w wariancie tzw. uproszczonym, wprowadzenie łopat wirnika nośnego i śmigła ogonowego o nowoczesnych profilach, opracowanie nowych wersji śmigłowca i wyposażenia wnętrza.
Zaplanowano wprowadzenie, w stosunku do PZL "Kania", szerokich zmian w konstrukcji płatowca, układu napędowego i podwozia. Przekonstruowaniu miała kabina pilotów oraz kabina pasażerska. Negatywnie oceniono sposób zabudowy głównego zbiornika paliwa, który uniemożliwiał wykonanie niektórych z planowanych wersji śmigłowca (np. transportowej, dla której miał zostać zaprojektowany nowy sposób mocowania ładunku wewnątrz kadłuba i na zewnętrznym podwieszeniu). W zakresie napędu, wirników i transmisji brak było nowoczesnego silnika o niezbędnej mocy, do którego należało zaprojektować całkowicie nowy układ mocowania, oraz brak nowoczesnej przekładni głównej. Należało skonstruować i wykonać nowe łopaty wirnika nośnego i śmigła. W prototypie planowano zastosowanie istniejącej już piasty wirnika nośnego i śmigła ogonowego. W dalszej fazie projektu miały one być przeprojektowane. Wał główny silnika, wał transmisji śmigła ogonowego i przekładnia pośrednicząca miały pochodzić ze śmigłowca PZL "Kania". Śmigło ogonowe miało zostać przeniesione z prawej strony na lewą.
Przewidywano opracowanie wielu wersji śmigłowca: wersja lux, wersja 10-miejscowa. sanitarna, morską, uzbrojoną i wersja do zwalczania okrętów podwodnych.
Zaproponowany podział prac w projekcie "Kormoran" miał przedstawiać się następująco:
- Polska: prowadzenie tematu, wirniki, transmisja (poza przekładnią główną), sterowanie, instalacje płatowcowe, wyposażenie wnętrza kadłuba, próby,
- Kanada: silnik, przekładnia główna w zakładach SPVR, docelowe wykonawstwo płatowca na potrzeby kanadyjskie, wyposażenie produkowane w Kanadzie, montaż śmigłowców na potrzeby Kanady i obu Ameryk,
- prace wspólne: konstrukcja śmigłowca, konstrukcja przekładni, zastąpienie przez wyroby kanadyjskie agregatów i zespołów z importu ZSRR i przestarzałych.
Ustalono, że odpowiedzialność za prowadzenie całości prac będzie spoczywać na stronie polskiej. Przewidywano możliwość uruchomienia w Kanadzie nie tylko montowni tych śmigłowców, ale także wykonawstwo kadłubów na potrzeby rynku amerykańskiego, jak również możliwość wykorzystania potencjału innych przedsiębiorstw kanadyjskich, z którymi strona polska była szczególnie zainteresowana kooperacją w zakresie agregatów elektrycznych i kontroli układu napędowego.
Konstrukcja:
Śmigłowiec w układzie klasycznym, o konstrukcji metalowej. Miał zabierać w zależności od wersji 6-9 pasażerów albo przenosić 1200 kg ładunku w kabinie lub 1000 kg na podwieszeniu zewnętrznym.
Napęd- 2 silniki turbinowe Pratt & Whitney PT6-B16.
Dane techniczne "Kormoran", projektowe (wg [1]):
Masa startowa- 2000 kg. masa startowa max- 3700 kg.
Prędkość dopuszczalna- 260-270 km/h. prędkość przelotowa- 220-230 km/h, wznoszenie max- 8 m/s, pułap praktyczny- 5000 m, pułap zawisu z wpływem ziemi- 4000 m, pułap zawisu bez wpływu- 2500 m, zasięg- 600 km.
Inne wersje:
Mil Mi-2, PZL Mi-2
PZL Mi-2M
PZL "Kania"
PZL Mi-2 "Taurus II"
Źródło:
[1] Bogdański M. Niezrealizowane projekty i nieudany eksport. Aeroplan nr 5-6/2009