Waspair "Gryphon III", II połowa lat 1970-tych

W II połowie lat1970-tych w angielskiej firmie Waspair Limited została opracowana lotnia bezdźwigarowa "Gryphon III" w układzie bezdźwigarowym.
W lotni bezdźwigarowej konstrukcja szkieletu składa się tylko z trzech rur: jedna z nich stanowi kil, dwie- krawędzie natarcia. Brak jest dźwigara. Sztywność układu zapewnia im system linek łączący krawędź natarcia z przedłużonym do przodu kilem. Było kilka przyczyn zastosowania układu bezdźwigarowego:
- przy wzrastającym wydłużeniu i coraz większym kącie dziobowym, długość dźwigara gwałtownie wzrastała, a przy zachowaniu koniecznej sztywności (pracuje on na wyboczenie) rosła jego średnica, a więc masa i opór aerodynamiczny,
- w skrzydłach o dużym wydłużeniu konieczne stało się stosowanie żeber profilowych na całym skrzydle. Powstały jednak określone kłopoty z nimi, gdy lotnia postawiona jest na nosie pod wiatr i żebra opierają się o dźwigar,
- duże trudności sprawiał konstruktorom dźwigar przy spełnieniu wymagań szybkiego składania i rozkładania lotni.
"Gryphon III" to lotnia najwyższej klasy, o doskonałości ponad 10 i niezwykle małej prędkości opadania 0,76 m/s, a więc zbliżonej do niektórych szybowców.
W Polsce.
Na początku lat 1980-tych Jan Szeszko zaprojektował i zbudował lotnię ”Orion” wzorowaną na lotni Waspair ”Gryphon”.
Konstrukcja.
Szkielet lotni zbudowany z rur duraluminiowych, składał się z kila, masztu, sterownicy i bukszprytu. Szkielet usztywniony układem dolnych, górnych oraz przednich cięgieł. Zastosowano równoległe do krawędzi natarcia linki napinające krawędź spływu tkaniny poprzez dźwignię, jaką stanowi saling umieszczony na końcu skrzydła. Kąt wierzchołkowy- 138°.
Pokrycie podwójne składa się z dolnego i górnego żagla. Pokrycie jest ukształtowane i usztywnione za pomocą 11 żeber o specjalnych samostatecznych profilach. Zostało zaczepione do kila za pomocą kieszeni.
Dwa stateczniki kierunku, umieszczone na końcach skrzydeł.
Uprząż przystosowana do lotów w pozycji leżącej.
Dane techniczne "Gryphon III" (wg [2]):
Rozpiętość- 9,73 m, powierzchnia nośna- 15,23 m2, wydłużenie- 7.
Prędkość max- 80 km/h, przeciążenia- +6,5 g do - 4 g.
Dane techniczne "Gryphon G160" (wg [3]):
Rozpiętość- 9,82 m, długość krawędzi natarcia- 5,25 m, długość kila- 2,3 m, powierzchnia nośna- 14,86 m2, wydłużenie- 7.
Masa własna- 22,67 kg.
Dane techniczne "Gryphon G180" (wg [3]):
Rozpiętość- 10,51 m, długość krawędzi natarcia- 5,73 m, długość kila- 2,44 m, powierzchnia nośna- 16,72 m2, wydłużenie- 7.
Masa własna- 23,58 kg.
Galeria
Źródło:
[1] Informacje uzyskane od Lecha Pitonia.[2] Moldenhawer A. "Nowe koncepcje lotni". Skrzydlata Polski nr 23/1978.
[3] Folder reklamowy lotni Waspair Gryphon G160.180.