GIL-3, 1954
W Instytucie Lotnictwa były prowadzone od 1947 r. studia nad zagadnieniem konstrukcji śmigłowcowych. Całością prac kierował mgr inż. Bronisław Żurakowski. W ich wyniku powstał w 1951 r. pierwszy polski śmigłowiec doświadczalny BŻ-1 ”Gil”. W 1954 r. mgr inż. Żurakowski zorganizował w Instytucie Lotnictwa śmigłowcowe biuro konstrukcyjne, które przystąpiło do opracowania projektu konstrukcyjnego śmigłowca łącznikowego GIL-4 (BŻ-4 ”Żuk”). W tym samym czasie wydzielono z biura grupę pod kierunkiem mgr. inż. Jana Koźniewskiego, która rozpoczęła prace studyjne nad śmigłowcami transportowo-desantowymi, które otrzymały oznaczenia GIL-2 i GIL-3.
GIL-3 był projektem ciężkiego śmigłowca o układzie dwuwirnikowym- podłużnym, w którym wirniki znajdowały się w tandemie jeden za drugim. Do napędu służył silnik gwiazdowy o mocy 618 kW (840 KM), umieszczony w kadłubie. Śmigłowiec ten miał obszerną kabinę ładunkową, duże drzwi i odpowiednio wzmocnioną podłogę. Był przystosowany do przewozu ładunków lub desantu wojska. Projekt nie wyszedł poza fazę studiów.
Konstrukcja.
Śmigłowiec o układzie dwuwirnikowym- podłużnym, w którym wirniki znajdowały się w tandemie. Załoga - 4 osoby.
Konstrukcja kadłuba spawana z rur stalowych i pokryta płótnem. Śmigłowiec posiadał obszerną kabiną ładunkową o wymiarach podstawy 4,0 x 1,2 m, z obustronnymi drzwiami o powierzchni około 2 m2. Kabiny zakryte.
Podwozie czterokołowe, przednie nastawialne - bez hamulców, amortyzatory olejowo- pneumatyczne.
Uzbrojenie- projekcie przewidywano też zastosowanie uzbrojenia.
Wyposażenie- podstawowe przyrządy pokładowe: nawigacyjne i silnikowe, instalacja przeciwpożarowa (gaśnica ręczna), radio, instalacja elektryczną do lotów nocnych i akumulator do niezależnego rozruchu silnika.
Silnik- silnik gwiazdowy o mocy 618 kW (840 KM), umieszczony w kadłubie, napędzał dwa wirniki umieszczone w układzie tandem (jeden za drugim). Wg [2]- 2 silniki umieszczone w układzie tandem.
Dane techniczne GIL-3 (wg [2]):
Średnica wirnika nośnego- 15,0 m, długość całkowita z obracającym się wirnikiem nośnym- 23,2 m, długość kadłuba- 15,5 m, powierzchnia wirnika nośnego- 352 m2.
Udźwig- 1250 kg, masa w locie- 4650 kg.
Prędkość max- 165 km/h, prędkość przelotowa- 100 km/h, wznoszenie max- 4,5 m/s, wznoszenie w locie pionowym- 0,8 m/s, pułap praktyczny- 4500 m, zasięg- 300 km.
Galeria
Źródło:
[1] Morgała A. ”Polskie samoloty wojskowe 1945-1980”. Wydawnictwo MON. Warszawa 1980.[2] Skwarek B. "Śmigłowce GIL-2 i GIL-3". Aeroplan nr 1/2001.