Samolot Antonow An-22 "Anteusz" skonstruowany został przez zespół znanego na całym świecie radzieckiego konstruktora dr inż. Olega Konstantinowicza Antonowa. Pierwszy lot prototypu miał miejsce 27.02.1965 r. Samolot prze­znaczony był do transportu ciężkich i gabarytowo dużych ładunków.

Pierwszy publiczny pokaz samolotu odbył się podczas Międzynarodowych Pokazów Lotniczych w Paryżu w 1966 r. Poja­wienie się tego latającego olbrzyma wywołało ogrom­ne zaskoczenie w sferach lotniczych całego świata. W tym czasie An-22 był największym samolotem transportowym na świecie. W dniu 27.10.1966 r. pilot Iwan Dawydow ustanowił międzynarodo­wy rekord udźwigu wynosząc ładunek o masie 88 000 kg na wysokość 6500 m.

Do 1975 r. wyprodukowano 68 egz. Używane były w lotnictwie wojskowym ZSRR. Po rozpadzie państwa w 1991 r. samoloty te znalazły się na uzbrojeniu sił powietrznych Rosji. Używany był również w lotnictwie cywilnym Bułgarii i Ukrainy.

Przewidywano również opracowanie wersji pasażerskiej o przedłużonym kadłubie o ok. 15 m (kadłub ok. 72 m długości), w którym na dwu komfortowo urządzonych pokładach miał zabierać 720 pasażerów.

W Polsce.

Pod koniec lat 1960-tych i na początku 1970-tych dały się odczuć 13 Pułku Lotnictwa Transportowego braki sprzętowe. Nadszedł czas na zakup nowego samolotu transportowego, w miejsce samolotów Lisunow Li-2 i Iljuszyn Ił-14. ZSRR zaoferował stronie polskiej samoloty: Antonow An-12, Antonow An-22, Antonow An-24 i Antonow An-26. Wybrano ten ostatni.

Konstrukcja:
Grzbietopłat wolnonośny o konstrukcji o metalowej. Załoga- 5-6 osób, pasażerów- 26, masa ładunku- 80 000 kg.
Kadłub o konstrukcji półskorupowej o zwartej bu­dowie, wzmocniony w części wiążącej skrzydła z ka­dłubem i w miejscu zawieszenia podwozia. Kadłub, podzielony wewnątrz na kilka sekcji, w części przed­niej mieści kabinę załogi oraz kabinę pasażerską dla 26 osób. W części centralnej znajdują się pomieszcze­nia ładunkowe. W części tylnej, od spodu jest luk zaopatrzony w dwuczęścio­we klapę, z których przednia odchylana w dół sta­nowi trap ładunkowy, druga- uchylana ku górze do wnętrza kadłuba- umożliwia swobodny zała­dunek samolotu w przedmioty o dużym gabarycie (autobusy, traktory, maszyny czy ciężki sprzęt wojsko­wy). Kabiny zakryte. W kabinie dla załogi pasażerskiej znajduje się urządzenie ciśnieniowe i klimatyzacyjne.
Skrzydła o obrysie trapezowym, z końcówkami o ujemnym wznosie, łączone z kadłubem trójdźwigarowo. Wyposażone są w lotki szczeli­nowe, klapy dwuszczelinowe i hamulce aerodyna­miczne.
Usterzenie podwójne, metalowe, o konstrukcji sko­rupowej.
Podwozie główne (wielo­członowe o układzie potrójnych dwukołowych wózków) zamontowane w specjalnych gondolach, umieszczonych po obu stronach środkowej części kadłuba. Niezależne zawieszenie na wahaczach umożliwia lądowanie i kołowanie w trud­nych warunkach terenowych, na lotniskach grunto­wych i trawiastych. Podwozie przednie dwukołowe.

Wyposażenie- bogaty zestaw przyrządów pilotażowo-nawigacyjnych.
Instalacje: elektryczna, ciśnieniowa, klimatyzacyjna, przeciwoblodzeniowa.

Napęd- 4 silniki turbośmi­głowe typu NK-12 NA o mocy 11 030 kW (15 000 KM) każdy, wyposażone w podwójne, przeciwbieżne, czteropłatowe śmigła.

Dane techniczne An-22 (wg [2]):
Rozpiętość- 64,4 m, długość- 57,3 m, wysokość- 12,5 m, powierzchnia nośna- 480 m².
Masa własna- 116 000 kg, masa startowa max- 250 000 kg.
Prędkość max- 700 km/h, prędkość przelotowa- 680 km/h, prędkość lądowania- 160 km/h, pułap- 10 000 m, zasięg z ładunkiem 45 000 kg- 11 000 km zasięg z ładunkiem 80 000 kg- 5000 km.