W miarę uzyskania doświadczenia w szkoleniu pilotów zaczęto odczuwać potrzebę posiadania bardziej zróżnicowanego sprzętu niż uniwersalnej standardowej klasy E2. Biuro konstrukcyjne wytwórni balonów w Legionowie opracowało kilka projektów balonów szkolnych, treningowych i zawodniczych, których oferta była skierowana zarówno do wojska, jak i do klubów oraz na eksport.

W latach 1938-1939 zbudowano w WBS dla wojska 2 dwuosobowe balony szkolne WBS-600. Proponowany jako następca E2, alternatywny dla WBS-900. Odstąpione następnie Aeroklubowi Warszawskiemu, gdzie służyły m.in. do laszowania pilotów. Otrzymały nazwy: "Warszawa III" i "Gniezno II".

Konstrukcja:
Dwumiejscowy kulisty balon wolny.

Dane techniczne WBS-600 (wg [1]):
Średnica powłoki- 10,7 m, wysokość- 17,5 m, objętość nominalna- 600 m³.
Masa własna- 260 kg.