Na początku lat 1930-tych opracowano w STAe założenia techniczne ciężkiego samolotu wielozadaniowego "B.C.R." (Bombardement, Chasse et Reconnaissance). Spośród zgłoszonych projektów wybrano m.in. Amiot-143M4 i Potez-540M4. Amiot-143M4 był produkowany od 1935 do 1938 r. Zbudowano 178 egz., przeważnie w wersji bombowo-rozpoznawczej.

We wrześniu 1939 r. Amioty-143M4 znajdowały się w składzie eskadr wyznaczonych do operacji wahadłowych nad Niemcami, w ramach planowanego wsparcia bojowego Polski. Przez pierwsze miesiące wojny samoloty tego typu znajdowały się nadal w wyposażeniu 5 dywizjonów bombowych, które prowadziły operacje rozpoznawcze, przeważnie nad Zagłębiem Ruhry, a później nad zajętą przez Niemców Belgią, Mozelą i Wogezami. W tym okresie Amioty-143 były z dywizjonów stopniowo wycofywane i zastępowane nowocześniejszym sprzętem. Począwszy od wiosny 1940 r. wykorzystywano je wyłącznie do transportu powietrznego i do szkolenia personelu latającego.

W Polsce.

W 1939 r. zakładano użycie sił lotnictwa francuskiego, które mogłyby zostać przerzucone do Polski na okres kilku dni aby zwalczać cele ruchome lub też dokonywałyby akcji nad terytorium Niemiec wykonując loty wahadłowo. Planowano użycie 5 dywizjonów samolotów Amiot-143 w sile 12 samolotów każdy. W dniu 8.08.1939 r. załoga z 34 Eskadry GB I/35 wykonała lot próbny z Francji do Polski. We wrześniu 1939 r. plan ten nie został jednak zrealizowany.

W I połowie 1940 r. na samolotach Amiot-143 latali również Polacy, piloci Polskich Sił Powietrznych we Francji. Były traktowane jako maszyny przejściowe na szybkie nowoczesne bombowce, używane były m.in. w:
- Centrum Wyszkolenia Lotnictwa w Lyon-Bron,
- ośrodku szkoleniowym w Cazaux,
- ośrodku szkoleniowym w Caen, gdzie istniała 1^e Polonaise Escadre d'Instruction.

Pod koniec maja 1940 r. została utworzona polska jednostka bombowa- Groupe de Bombardement de Marche Polonais (GBMP)- Polska Bombowa Jednostka Marszowa, która miała otrzymać 11 samolotów Bloch MB-131 i 5 samolotów Bloch MB-200. W praktyce do dyspozycji jednostki pozostały tylko 3 samoloty Bloch MB-131 oraz 3 samoloty Amiot-143. 6.06.1940 r. Polska Bombowa Jednostka Marszowa przestała istnieć. Później samoloty Amiot-143 wykorzystane były do ewakuacji personelu lotniczego na południe Francji.

Konstrukcja:
Górnopłat o konstrukcji metalowej. Załoga- 4-5 osób.
Kabiny zakryte.
Podwozie klasyczne stałe.

Napęd- 2 silniki gwiazdowe Gnôme Rhône 14 Kirs/Kjrs "Mistral Major" o mocy 640 kW (870 KM) każdy.

Dane techniczne Amiot-143M4 (wg [4]):
Rozpiętość- 24,53 m, długość- 18,24 m, wysokość- 5,7 m, powierzchnia nośna- 100,0 m².
Masa własna- 6100 kg, masa całkowita- 8876 kg, masa całkowita max- 9700 kg.
Prędkość max- 310 km/h, prędkość przelotowa- 270 km/h, pułap- 7900 m, zasięg- 1200 km.