W latach 1946-1947 pracował w firmie Jet Helicopter Corp., konstruował m. in. metalowe łopaty wirnika nośnego śmigłowca Jet Helicopter B-36 napędzane silniczkami odrzutowymi umieszczonymi na końcach łopat.

Grupa polskich inżynierów, którzy początkowo pracowali w Kanadzie, a którzy po przeniesieniu w 1947 r. do USA wnieśli znaczący wkład w rozwój dwuwirnikowych śmigłowców układu podłużnego (tandem). Grupa ta, zatrudniona w USA przez Franka N. Piaseckiego, człowieka wciąż podkreślającego swe polskie korzenie i aktywnego działacza Polonii Amerykańskiej, składała się min. z Tadeusza Tarczyńskiego, Bolesława Solaka, Zbysława Ciołkosza, Szczepana Grzeszczyka i Wiesława Stępniewskiego. Ci konstruktorzy i aerodynamicy, przyczynili się do pomyślnego zrealizowania w firmie Piasecki Helicopter Co. w Morton w Pensylwanii pierwszych użytkowych maszyn układu podłużnego: Piasecki PV-3 ”Rescuer” (HRP-1, HRP-2), Piasecki PV-14 ”Retriever” (HUP-1, HUP-2, HUP-3, HUP-4, H-25, ”Army Mule”), Piasecki H-21 ”Work Horse”, Piasecki PV-15 ”Transporter” (YH-16, H-16) i innych.

W II połowie lat 1950-tych brał udział w firmie Boeing-Vertol pracach nad projektem doświadczalnego przemiennopłata Vertol 76 (VZ-2), był odpowiedzialny za projekt śmigłowirników.

Konstrukcje:
PZL myśliwski-dwubelkowy Korsaka, 1936, projekt samolotu myśliwskiego.
PZL- samolot MDL dalekiego wywiadu (PZL ”Żbik”), 1936, projekt morskiego samolotu rozpoznawczego dalekiego zasięgu.
TS-1/34 ”Promyk” (TS-2), 1937, szybowiec wyczynowy.
PZL-38 ”Wilk”, 1938, samolot myśliwski, bombowy, szturmowy i rozpoznawczy.
PZL-48 ”Lampart”, 1939, projekt samolotu myśliwskiego i bombowego.
PZL-54 ”Ryś”, 1939, projekt samolotu myśliwskiego i bombowego.