Wykonanie szybowca stało na wysokim poziomie technicznym. Szybowiec sterowany był podłużnie przez zmianę kąta natarcia obu skrzydeł jednocześnie, a ponadto miał przestawialne w locie usterzenie poziome. Sterowanie poprzeczne odbywało się przez zmianę kąta natarcia poszczególnych skrzydeł. Podczas konkursu, który odbył się w Białce koło Nowego Targu (23 sierpnia-13 września 1923 r.), szybowiec był pilotowany przez kpt. Fr. Wiedena. W pierwszym locie, trwającym 17 s. w dniu 29 sierpnia, szybowiec został rozbity z powodu trudnego do opanowania systemu sterowania. Pilot został ranny. Prawdopodobnie, gdyby zastosowano zwykły system sterowania- szybowiec wykonywałby poprawne loty i należałby do bardziej udanych konstrukcji w zawodach.

Konstrukcja:
Jednomiejscowy górnopłat typu parasol o konstrukcji drewnianej.
Płat prostokątno- trapezowy, dwudzielny, jednodźwigarowy, z kesonem sięgającym do dźwigara, krytym sklejką. Pozostała część płata kryta płótnem. Płat mocowany obro­towo na wieżyczce nad kadłubem i na krótkich zastrzałach o kształcie odwróconego V, z rur stalowych. W pobliżu kra­wędzi natarcia na pierwszym żebrze każdego skrzydła umo­cowany pionowy popychacz sterowania skrzydłami.
Kadłub o przekroju prostokątnym i obrysie bocznym o kształcie profilu lotniczego, półskorupowy, czteropodłużnicowy, kryty sklejką.
Usterzenie poziome płytowe, przestawialne w locie. Usterzenie kryte płótnem.
Podwozie główne z dwiema płozami jesionowymi, amortyzowanymi gumą.

Dane techniczne M-1 (wg [2]):
Rozpiętość- 11,8 m, długość- 6 m, wysokość- 1,4 m, powierzchnia nośna- 16,3 m².
Masa własna- 98 kg, masa użyteczna- 70 kg, masa całkowita- 168 kg.