Samolot obserwacyjno-łącznikowy Taylorcraft L-2 ”Grasshopper” został zbudowany w firmie Taylorcraft na zamówienie United States Army Air Force. W 1941 r. USAAF zakupiło 4 samoloty sportowe Taylorcraft Model D, które otrzymały oznaczenie YO-57. Latem 1941 r. przeprowadzono próby ich użycia podczas manewrów w Louisianie i Teksasie. Wykorzystywane były jako lekkie samoloty transportowe i łącznikowe. Pozytywne wyniki prób skłoniły USAAF do zamówienia produkcji seryjnej tych samolotów pod wojskowym oznaczeniem O-57 ”Grasshopper”, które zostało zmienione w 1942 r. na L-2 ”Grasshopper”.

Gdy amerykańskie wojska lądowe weszły praktycznie na wszystkich frontach II Wojny Światowej, samoloty L-2 były używane do obserwacji wojsk nieprzyjaciela na linii frontu i do korygowania ognia artylerii. Używane były również do celów łącznikowych, lekkiego transportu oraz do bliskiego rozpoznania. Wszystkie te zadania wymagały samolotów, które mogłyby wylądować i wystartować z nieprzygotowanych pasów startowych o minimalnej długości.

Samolot Taylorcraft L-2 ”Grasshopper” produkowany był w dużych ilościach w kilku wersjach:
- YO-57- wojskowa wersja samolotu sportowego Taylorcraft Model D, 4 egz. zostały zakupione przez USAAF dla przeprowadzenia prób. Silnik YO-170-3 o mocy 48 kW (65 KM),
- O-57- wersja z drobnymi zmianami konstrukcji i silnikiem O-170-3 o mocy 48 kW (65 KM), zbudowano 20 egz. W 1942 r. otrzymały oznaczenie L-2,
- O-57A- wersja rozwojowa O-57 ze zmodyfikowaną kabiną i wojskową radiostacją, zbudowano 336 egz. W 1942 r. otrzymały oznaczenie L-2A,
- L-2- oznaczenie wersji O-57 stosowane od 1942 r. Zbudowano dalsze 50 egz.,
- L-2A- oznaczenie wersji O-57A stosowane od 1942 r. Zbudowano dalsze 140 egz.,
- L-2B- wersja rozwojowa L-2A przystosowana do korygowania ognia artylerii, silnik Continental A65-8. Zbudowano 490 egz. ,
- L-2C- oznaczenie 13 samolotów Taylorcraft Model DC65 używanych w lotnictwie Armii USA,
- L-2D- oznaczenie samolotów Taylorcraft Model DL65 używanych w lotnictwie Armii USA,
- L-2E- oznaczenie 2 samolotów Taylorcraft Model DF65 używanych w lotnictwie Armii USA,
- L-2F- oznaczenie 7 samolotów Taylorcraft Model BL65 używanych w lotnictwie Armii USA. Wyposażone w miejsca w kabinie obok siebie oraz silnik O-145-B1. Pierwotne oznaczenie UC -95,
- L-2G- oznaczenie 2 samolotów Taylorcraft Model BFT65 wyposażonych w silnik Franklin 4AC-150 o mocy 48 kW (65 KM),
- L-2H- oznaczenie 9 samolotów Taylorcraft Model BC12-65 z miejscami obok siebie i silnikiem Continental A65-7 o mocy 48 kW (65 KM),
- L-2J- oznaczenie 5 samolotów Taylorcraft Model Model BL12-65 z miejscami obok siebie i silnikiem O-145-B1 o mocy 48 kW (65 KM),
- L-2K- oznaczenie 4 samolotów Taylorcraft Model Model BF12-65 z miejscami obok siebie i silnikiem Franklin 4AC-150 o mocy 48 kW (65 KM),
- L-2L- pojedynczy samolot Taylorcraft Model BF30 z miejscami obok siebie i silnikiem Franklin 4AC-150 o mocy 37 kW (50 KM),
- L-2M- wersja rozwojowa L-2A z innymi osłonami silnika, zbudowano 900 egz.,
- UC-95- oznaczenie samolotów Taylorcraft Model BL65 z miejscami obok siebie i silnikiem O-145-B1. Oznaczone później jako L-2F.

W Polsce.

Po zakończeniu II wojny światowej, wobec braku sprzętu latającego dla lotnictwa sportowego Ministerstwo Komunikacji postanowiło zakupić 300 samolotów Piper L-4 ”Cub” oraz 50 nieco większych typu Stinson L-5 ”Sentinel”. Pod koniec 1946 r. wydelegowano polską komisję do jednej ze składnic demobilu oznaczonej kryptonimem A-50 Hawkeye, a mieszczącej się w odległości 5 km od Goeppingen koło Stuttgartu w amerykańskiej strefie okupacyjnej Niemiec. Okazało się, że otrzymamy znacznie mniej samolotów i tylko same Piper L-4. Wg [4]- ostatecznie zakupiono 141 samoloty Piper L-4 oraz jeden Taylorcraft L-2A. Z oferowanych samolotów Stinson L-5 zrezygnowano.

Samolot Taylorcraft L-2A (nr 43-25754), po remoncie, został zarejestrowany w Polskim Rejestrze Cywilnych Statków Powietrznych 27.12.1950 r., otrzymując znaki SP-ALW. Samolot efektownie pomalowany został oddany do dyspozycji Z.G. Ligi Lotniczej w Warszawie. Taylorcraft był używany do 30.05.1955 r., kiedy został skasowany, wskutek wylatania pełnej żywotności płatowca i braku typowych silników.

Konstrukcja:

Silnik:
- YO-57- YO-170-3 o mocy 48 kW (65 KM),
- O-57- O-170-3 o mocy 48 kW (65 KM),
- L-2F, L-2J- O-145-B1,
- L-2G, L-2K- Franklin 4AC-150 o mocy 48 kW (65 KM),
- L-2H- Continental A65-7 o mocy 48 kW (65 KM),
- L-2L- Franklin 4AC-150 o mocy 37 kW (50 KM),

Dane techniczne L-2M (wg Internet):
Rozpiętość- 10,8 m, długość- 6,9 m, wysokość- 2,0 m, powierzchnia nośna- m².
Masa własna- 309 kg, masa startowa- 544 kg.
Prędkość max- 150 km/h, prędkość przelotowa- 134 km/h, wznoszenie- 1,070 m/min, pułap-3170 m, zasięg- 370 km.