Rudlicki- Project d'avion Ru- type chassis pliant, 1922
Był to projekt dyplomowy dużego samolotu pasażerskiego opracowany przez inż. Jerzy Rudlicki w Ecole Nationale Supérieure d'Aéronautique (na wydziale konstrukcyjnym) w Paryżu w latach 1921- 1922 pod nazwą ”Project d'avion Ru- type chassis pliant”. Praca obejmowała 20 arkuszy obliczeń oraz rysunków wraz z opisami i została zakończona dnia 28.05.1922 r.
Zaprojektowany jako 20-miejscowy samolot pasażerski miał w swoich zamierzeniach dysponować wygodną kabiną dla pasażerów, a nawet dwukabinową toaletę, co wówczas było zjawiskiem bez precedensu. Imponująco wyglądały projektowane wymiary konstrukcji. Całkowicie metalowa konstrukcja trzysilnikowego samolotu, pionierska w swoich nowatorskich założeniach (m.in. chowane podwozie, staranne w przeciwieństwie do większości ówczesnych samolotów opracowanie aerodynamiczne i nowatorstwo konstrukcji kadłuba), świadczyła dobitnie o szerokiej i wybiegającej w przyszłość wiedzy technicznej konstruktora.
Konstrukcja.
Wolnonośny grzbietopłat o konstrukcji całkowicie metalowej. Załoga składała się z dwóch pilotów i dwóch mechaników pokładowych kontrolujących pracę silników podskrzydłowych. Pasażerów- 20.
Płat dzielony, całkowicie metalowy, dwudźwigarowy, kryty drobnożłobkowaną blachą Vibault. Szkielet płata wykonany z nitowanych kształtowników duralowych (dźwigary i żeberka nitowane). Skrzydło środkowe związane konstrukcyjnie z kadłubem i gondolami silników bocznych. Lotki metalowe kryte płótnem.
Kadłub samolotu całkowicie metalowy, projektowany jako kratownica przestrzenna, nitowana z kształtowników duralowych. W części przedniej i w zarysie kabin pasażerskich kadłub oprofilowany blachą duralową, żłobkowaną typu Vibault, tył- kryty płótnem. Kabina pilota umieszczona nad silnikiem środkowym. Kabina pasażerska miała być zaopatrzona w komfortowe miękkie fotele oraz w dwukabinową toaletę. W tylnej części kadłuba pojemnik na bagaż podręczny.
Usterzenie pionowe i poziome całkowicie metalowe. Szkielet usterzeń wykonany z nitowanych kształtowników duralowych. Stateczniki kryte blachą duralową, stery- blachą i płótnem.
Podwozie główne konstrukcji ramowej. Golenie spawane z rur i stalowych kształtowników. Zestaw czterech kół jednej goleni, zawieszony na wspólnej osi amortyzowanej zespołami amortyzatorów ze sznura gumowego. Zespoły wciągane do tyłu w gondole silnikowe. Podwozie tylne zakończone płozą (związane ze sterem kierunku).
Napęd- 3 silniki Salmson o mocy 192 kW (260 KM) każdy. Dwa silniki boczne usytuowane w specjalnych gondolach podskrzydłowych z oszklonymi pomieszczeniami przewidzianymi jako stanowiska dla mechaników pokładowych.
Dane techniczne Rudlicki- Project d'avion Ru- type chassis pliant, projektowe (wg [3]):
Rozpiętość- 32,1 m, długość- 20,6 m, wysokość- 3,3 m, powierzchnia nośna- 114 m2.
Masa własna- 4800 kg, masa całkowita- 7050 kg.
Prędkość- 175 km/h, prędkość przelotowa- 150 km/h, pułap- 4750 m, zasięg 600 km.
Galeria
Źródło:
[1] Morgała A. ”Samoloty wojskowe w Polsce 1924-1939”. Wyd. Bellona. Warszawa 2003.[2] Czajka W. ”Jerzy Rudlicki, konstruktor zapomniany?” ANNALES UNIVERSITATIS MARIAE CURIE-SKŁODOWSKA LUBLIN-POLONIA VOL. LX SECTIO F 2005.
[3] Kaczkowski R. "Samolotu pasażerski Ru". Skrzydlata Polska nr 39/1964.