Podczas salonu w Le Bourget 2009 firma Raytheon Missile Systems zaprezentowała nowy nośnik (odmiana samochodu International MXT ze standardową kabiną) oraz nową, uproszczoną i odchudzoną czteroprowadnicową wyrzutnię pocisków SL-AMRAAM.

SL-AMRAAM nie spełnił zakładanych przez swych twórców komercyjnych nadziei. Jedną z przyczyn tego faktu jest niezadowalająca skuteczność, przede wszystkim pod względem zasięgu oraz zdolności działania w różnych trybach i zwalczania różnych rodzajów celów. W 2007 r. Raytheon zaprezentował zestaw o rozszerzonych możliwościach, a przede wszystkim o większym zasięgu i w bardziej skryty sposób działający na polu walki, co zwiększa jego szansę na przeżycie. Zastosowano nową rakietę, powstałą z połączenia zespołu napędowego i głowicy bojowej morskiego przeciwlotniczego pocisku kierowanego RIM-162 ESSM (Evolved Sea Sparrow Missile) z aktywną radiolokacyjną głowicą samonaprowadzania pocisku AIM-120C AMRAAM. W ten sposób powstał pocisk SL-AMRAAM-ER (Surface Launched Advanced Medium Rangę Air-to-Air Missile Extended Range), w którym zachowano pierwotną zasadę działania zestawu przy znaczącym zwiększeniu zasięgu i maksymalnej wysokości zwalczania celów oraz skuteczności części bojowej. Zasięg pocisku sięga 40 km. Z racji większej masy i rozmiarów SL-AMRAAM-ER, na standardowej wyrzutni, na podwoziu samochodu HMMWV, zmieszczą się tylko dwa pociski (AIM-120- sześć). Pocisk SL-AMRAAM-ER do naprowadzania na cel wykorzystuje aktywną głowicę radiolokacyjną. SL-AMRAAM-ER jest rozwijany przez Raytheon Missile Systems we współpracy z partnerami ze Skandynawii- firmami Nammo oraz Kongsberg. Pierwszy doświadczalny start rakiety BTV-1 SL-AMRAAM-ER miał miejsce 29.05.2008 r. na poligonie w Norwegii.

Podczas salonu w Le Bourget 2009 firma Raytheon zaprezentowała makietę rakiety SL- AMRAAM-ER, która w tej wersji łączyła silnik rakietowy morskiego pocisku RIM-162 ESSM oraz głowicę bojową, bloki elektroniki oraz aktywną głowicę radiolokacyjną lotniczego pocisku AIM-120C-7. Pierwszy doświadczalny start pocisku w tej konfiguracji planowany był na 2010 r.

Ze względu na dużą cenę aktywnej głowicy radiolokacyjnej, Raytheon zaproponował rozszerzenie nomenklatury pocisków zestawu SL-AMRAAM o tańsze, pociski kierowane naprowadzane pasywnie Raytheon AIM-9X ”Sidewinder”. W tym przypadku także chodzi o wyrób seryjny, wyposażony w zaawansowany układ samonaprowadzania oraz cechujący się doskonałymi charakterystykami energetycznymi. Pocisk AIM-9X przy odpaleniu z ziemi uzyskuje zasięg ponad 10 km. Nadal jednak, w przypadku wielu użytkowników, cena AIM-9X może być zbyt wysoka. Dlatego Raytheon zaoferował integrację z SL-AMRAAM rakiety kierowanej ”Stinger”, przeznaczonej do zwalczania celów na bardzo małych odległościach. Producent zaproponował integrację z SL-AMRAAM samobieżnego zestawu przeciwlotniczego Avenger, uzbrojonego w tego typu pociski albo platformy VMSLP. Pomimo tego, że pociski ”Stinger” nie będą odpalane z wyrzutni zestawu SL-AMRAAM będą w pełnym zakresie włączone do architektury systemu.

Tak skonfigurowany system zyskał większe możliwości w zakresie obrony przed zagrożeniami w szerokim zakresie odległości ich zwalczania, wysokości, w zależności od stopnia niebezpieczeństwa i realnych możliwości naprowadzenia na nie rakiet przeciwlotniczych. Wykorzystując cztery typy kierowanych pocisków przeciwlotniczych (dwa z pasywnymi głowicami na podczerwień i dwa z aktywnymi radiolokacyjnymi) system przeciwlotniczy zbudowany na bazie SL-AMRAAM jest wstanie zabezpieczyć obronę powietrzną w zakresie od bardzo małych do średnich odległości.

Zestaw obrony przeciwlotniczej Raytheon SL-AMRAAM wzbudził również zainteresowanie innych państw:
- Zjednoczone Emiraty Arabskie- w 2008 r. do Kongresu USA wpłynęło zapytanie o możliwość zakupu 288 pocisków AIM-120 C-7 i 144 prowadnice LAU-128 systemu SL-AMRAAM.

Przeciwlotnicze pociski rakietowe SL-AMRAAM stanowią uzbrojenie norweskiego przeciwlotniczego i przeciwrakietowego zestawu rakietowego Kongsberg NASAMS. Mają również stanowić główne uzbrojenie hiszpańskiego samobieżnego systemu przeciwlotniczego SENER ”Sagitario” (obok pocisków SL-AMRAAM wykorzystywać ma także rakiety IRIS-T, odpalane z tych samych prowadnic).

W Polsce.

Na XIV Międzynarodowym Salonie Przemysłu Obronnego w Kielcach w 2006 r. prezentowany był zestaw obrony przeciwlotniczej SL-AMRAAM.

Konstrukcja:

Dane techniczne: