Morski Dywizjon Lotniczy zwrócił się we wrześniu 1930 r. do Państwowych Zakładów Lotniczych z zapytaniem ofertowym na temat dostawy wodnosamolotów. W odpowiedzi przedstawiono we wrześniu 1930 r. ofertę trzech różnych konstrukcji: PZL-8, PZL-9 i PZL-15.

PZL zaoferowały dostawę samolotów obserwacyjno- łącznikowych PZL Ł-2 na podwoziu kołowym lub jego wersję PZL-9 na pływakach. Projekt wstępny został opracowany w czerwcu 1930 r. przez Jerzego Dąbrowskiego. Nie został zamówiony przez KMW.

Konstrukcja:
Dwumiejscowy górnopłat zastrzałowy o konstrukcji metalowej.
Płat dwudźwigarowy, dwudzielny o konstrukcji duralowej nitowanej, pokrycie noska blachą, reszta płótnem.
Kadłub kratownica z rur duralowych łączonych przez nitowanie ze spawanymi okuciami stalowymi. Pokrycie: przód blachą duralowa, reszta płótnem.
Pływaki konstrukcji PZL. Podłodzie z rur stalowych.

Uzbrojenie- 1 ruchomy karabin maszynowy obserwatora.

Silnik- chłodzony powietrzem, 9- cylindrowy, gwiazdowy Skoda Wright ”Whirlwind J5” o mocy 162 kW (220 KM).

Dane techniczne PZL-9 (wg [2]):
Rozpiętość- 13,4 m, długość- 8,6 m, wysokość- 2,9 m, powierzchnia nośna- 25,8 m².
Masa własna- 960 kg, masa użyteczna- 390 kg, masa całkowita- 1350 kg.
Prędkość max- 175 km/h, prędkość minimalna- 70 km/h, prędkość wodowania- 63 km/h, czas wznoszenia na 1000 m- 5'20", pułap- 4500 m.