PW-9, 2004
Nowy szybowiec oznaczony PW-9 miał być produkowany w zakładach PZL-Bielsko 1 w dwóch wersjach. Szybowiec PW-9 A miał być dopuszczony do pełnej akrobacji, natomiast wersja PW-9 M miała być wyposażona w pomocniczy napęd (silnik Solo ze składanym śmigłem), umożliwiający start z ziemi z pełnym obciążeniem. Przewidywano, że produkcja szybowców PW-9 powinna się rozpocząć w latach 2003-2004.
Konstrukcja:
Dwumiejscowy wolnonośny średniopłat o konstrukcji kompozytowej.
Płat kompozytowy o konstrukcji przekładkowej, jednodźwigarowy. Wznios płata 2o24'. Lewy i prawy dźwigar identyczne. Hamulce aerodynamiczne płytowe, wysuwane z górnych powierzchni skrzydeł.
Kadłub o konstrukcji skorupowej z kompozytu szklano-epoksydowego. Kadłub i statecznik pionowy formowane razem w foremniku. Szybowiec wyposażony jest w dwa zaczepy startowe: przedni do startów za samolotem i dolny do startów przy użyciu wyciągarki. Kabina zakryta.
Usterzenie klasyczne kompozytowe.
Podwozie stałe dwukołowe w układzie tandem z pomocniczym kółkiem ogonowym.
Silnik- w wersji PW-9 M- Solo ze składanym śmigłem.
Dane techniczne PW-9 (wg [1]):
Rozpiętość- 16,0 m, długość- 7,85 m, powierzchnia nośna- 15,25 m2.
Masa własna- 350 kg, masa całkowita- 560 kg.
Prędkość dopuszczalna- 260 km/h, prędkość minimalna- 75 km/h, doskonałość- 34 przy prędkości 105 km/h, opadanie minimalne- 0,75 m/s przy prędkości 85 km/h.
Źródło:
[1] ”Konstrukcje lotnicze Politechniki Warszawskiej”[2] ”Szybowcowy zakątek Pepego (Piotra Puchalskiego)”