Aero L-139, 1993
Samolot szkolno-treningowy i lekki samolot bojowy Aero L-139 to połączenie płatowca znanego samolotu szkolno-treningowego Aero L-39 ”Albatros” oraz amerykańskiego silnika i nowego zestawu wyposażenia radioelektronicznego. Przy projektowaniu samoloty założono, że ma on spełniać wymagania postawione przed nowym systemem szkolenia lotniczego dla US Air Force- JPATS, które ogłoszone zostały na początku lat 1990-tych. Nowa awionika, pochodząca przede wszystkim ze Stanów Zjednoczonych, jest w pełni zgodna ze standardami NATO. L-139 może przenosić uzbrojenie i wyposażenie, tak wschodniej, jak i zachodniej produkcji.
Aero L-139 wykonał swój pierwszy lot 8.05.1993 r. i prezentowany był od tego czasu na wielu światowych wystawach.
W Polsce.
Firma Aero Vodochody proponowała samoloty Aero L-139 Polskim Siłom Powietrznym swoje jako następcy przestarzałych samolotów PZL TS-11 ”Iskra”. polskiemu przemysłowi lotniczemu proponowano szeroką kooperację przy produkcji i serwisie samolotów, także na rynki trzecie. 19.10.1998 r. czeskie zakłady Aero Vodochody zorganizowały na lotnisku Wyższej Szkoły Oficerskiej Sił Powietrznych w Dęblinie pokaz samolotu Aero L-139. Samolotem odbył lot także komendant Szkoły Orląt gen. bryg. Ryszard Olszewski, który wysoko ocenił charakterystyki samolotu.
14.01.1999 r. przedstawiciele polskiego rządu i przemysłu złożyli wizytę w zakładach Aero Vodochody. Jednym z punktów programu były loty polskich pilotów na samolotach Aero L-139 i Aero L-159. Za sterami L-139 zasiadali ppłk I. Fibingier i mjr M. Kolczyk. Czeska firma oferowała przeniesienie produkcji samolotu (choćby częściowe) do jednej z polskich wytwórni lotniczych.
Konstrukcja:
Kabiny zakryte, wyposażone w fotele katapultowane.
Uzbrojenie- podwieszane na czterech węzłach podskrzydłowych o udźwigu 500 (wewnętrzne) i 250 kg (zewnętrzne): bomby, zasobniki z niekierowanymi pociskami rakietowymi, kierowane pociski rakietowe powietrze-powietrze naprowadzane na podczerwień, zasobniki kasetowe, zasobniki rozpoznawcze. Pod kadłubem można podczepić zasobnik z dwulufowym dziełkiem GSz-23Ł kal. 23 mm.
Wyposażenie: systemy nawigacyjne (w tym GPS), radiokomunikacyjne, kierowania uzbrojeniem, przyrządy pilotażowe i systemy diagnostyczne.
Silnik- turboodrzutowy, dwuprzepływowy AlliedSignal (Garret) TFE 731-4-1To ciągu 18,15 kN.
Źródło:
[1] Kiński A. ”L-139 w Dęblinie”. Nowa Technika Wojskowa nr 12/1998.[2] BG ”Minister Szeremietiew z wizytą w Aero Vodochody”. Nowa Technika Wojskowa nr 3/1999.
[3] ”Nowości Aero Vodochody”. Nowa Technika Wojskowa nr 9/2000.