Samolot sportowy Moryson III był dalszym rozwinięciem samolotu Moryson II ”Ostrovia II”. Samolot został zaprojektowany przez Józefa Morissona w 1933 r. Różnił się od swego poprzednika amortyzacją olejowo-powietrzną, mniejszą średnicą kół oraz silnikiem Walter-Vega o mocy 85 KM.

Budowa płatowca została zrealizowana w 1935 r. w warsztatach Aeroklubu Poznańskiego na lotnisku Ławica. Niewłaściwa jakość klejenia, wykonanego w chłodnym pomieszczeniu oraz braki w dokumentacji stwierdzone przez IBTL spowodowały, iż samolotu nie wyposażono w silnik i nie dopuszczono do lotu.

Konstrukcja:
Dwumiejscowy wolnonośny dolnopłat o konstrukcji drewnianej.
Płat trapezowy, trójdzielny, wolnonośny, dwudźwigarowy, kryty od spodu i na nosku sklejką, a od góry tkaniną jedwabną. Środkowa część płata integralna z kadłubem. Dźwigary skrzynkowe.
Kadłub o przekroju prostokątnym, zaokrąglony od góry, drewniany, czteropodłużnicowy, kryty sklejką. Osłony silnika i przodu kadłuba z blachy aluminiowej. Kabiny odkryte.
Stateczniki kryte sklejką, stery tkaniną jedwabną.
Podwozie klasyczne stałe.

Silnik- Walter-Vega o mocy 62,5 kW (85 KM).