Wiosną 1915 r., po przystąpieniu Włoch do wojny, wybrzeże włoskie zostało zaatakowane z powietrza 24.05.1915 r. kiedy to wybrane załogi sześciu łodzi latających c.k. lotnictwa morskiego zbombardowały cele w rejonie Wenecji (łodzie latające Lohner L 44, L 48 oraz Lohner E 35) po raz pierwszy zbombardowały Wenecję. 27.05.1915 r. podczas nalotu na Wenecję, łódź latająca Lohner L 40 została zmuszona wodować awaryjnie w rejonie Wenecji i nieuszkodzona dostała się w ręce włoskie. Włosi szybko skopiowali ją produkując łącznie 150 tego typu maszyn dla własnych potrzeb. 27.07.1915 r. trzy wodnosamoloty Lohner L 5, L 47 i L 46 zbombardowały Anconę.

Załogi dwóch łodzi latających Lohner L 132 i Lohner L 135 wykryły okręt podwodny, będąc w zanurzeniu ok. 10 mil morskich na południe od Punta d'0stro. W ślad za wysłanym do bazy meldunkiem nadleciały w rejon celu dwie maszyny, które bombami głębinowymi zbombardowały okręt, będący w zanurzeniu na głębokości około 10 m, uszkodzona jednostka wynurzyła się, została zaatakowana małymi bombami oraz ogniem z pokładowej broni maszynowej po czym zatonęła.

Obecnie łódź latająca typu Lohner L 127 znajduje się na ekspozycji włoskiego muzeum lotnictwa w Vigna di Valle.

W Polsce.

Na wodnopłatowcach Lohner L latali również Polacy, lotnicy w służbie lotnictwa morskiego Monarchii Austro-Węgier:
- w dniu 3.04.1916 r., Seekadett Karol Trzaska-Durski na łodzi latającej Lohner L 71, wziął udział w słynnym nalocie na włoski port Ancona. Maszyna pilotowana przez Trzaskę-Durskiego otrzymała trafienia w zbiorniki paliwa już na dolocie do miasta. Durski z braku paliwa lotem ślizgowym przeleciał nad Anconą, zrzucając celnie bomby i wodował w odległości ok. 4 kilometrów od wejścia do portu. Maszyna L 70, pilotowana przez Fliegermeistra Molnarna wodowała obok L 71, aby wziąć na pokład jego załogę. Niestety wodując L 70 uszkodził kadłub w stopniu uniemożliwiającym start, już dwie załogi kołysały się na morzu w unieruchomionych maszynach. Natychmiast obok rozbitków wodowały kolejne maszyny: L 94 i L 65 zabierając obie załogi. Wszystkie załogi, choć z dalszymi przygodami, szczęśliwie dotarły do własnej bazy,
- w dniu 19.10.1917 r. Antoni Grabowiecki, startując z bazy w Kubor, wykonał na łodzi latającej nr L 132 lot patrolowy w rejonie półwyspu Mendra.

Na wodnopłatowcach Lohner R wykonywał loty m.in. obserwator Władysław Toruń, do października 1918 r., wylatał ok. 1000 godzin, w tym wykonał 24 pięciogodzinne loty. Wykonywał loty rozpoznawcze, na poszukiwanie min, na wykrywanie okrętów podwodnych i na eskortę konwojów. Loty te wykonywane były najczęściej na łodziach latających Hansa-Brandenburg FB oraz Lohner R, oznaczonych numerami 13 i 14.

Karol Dubieński służył w marynarce wo­jennej Austro-Węgier. W lutym 1918 r. ukończył szkołę lotnictwa morskie­go w bazie morskiej w Poli i zdobył dyplom pilota. 20 lutego zginął w Poli w katastrofie łodzi latającej Lohner S nr S 27, uszkodzonej w walce powietrznej. Nie posiadał jeszcze doświadczenia w pilotażu. Jego koledzy zapamiętali go jako zauroczonego lotnictwem, którego pamięć długo wśród nich przetrwa.

Konstrukcja:

Dane techniczne: