ZST, 1939
W 1937 r. członkowie Związku Awiatycznego Studentów Politechniki Lwowskiej- Zdzisław Sikorski i Tosiuk zaprojektowali we Lwowie mięśniolot śmigłowy ZST z napędem pedałowym (rowerowym). Następnie przystąpili do jego budowy, której nie ukończyli przed wybuchem II wojny światowej.
Wykonali kadłub, usterzenie, oraz odlali ze stopu lekkiego trójłopatowe śmigło.
Konstrukcja:
Jednomiejscowy mięśniolot śmigłowy o konstrukcji drewnianej w układzie górnopłata.
Płat jednodźwigarowy z dźwigarkiem pomocniczym, niedzielony.
Kadłub o szkielecie drewnianym, kryty płótnem.
Usterzenie o szkielecie drewnianym, kryte płótnem.
Płoza jesionowa, główna amortyzowana.
Napęd- pedałowy z łańcuchem rowerowym.
Śmigło metalowe, trójłopatowe o średnicy 1,5 m, wraz z wałem zamocowane na piramidce z rur stalowych.
Dane techniczne ZST (wg [1]):
Rozpiętość- 12,0 m, długość- 5,5 m, wysokość- 1,5 m, powierzchnia nośna- 14,5 m2.
Masa własna- 60 kg, masa użyteczna- 76 kg, masa całkowita- 136 kg.
Prędkość lotu (przewidywana)- 45 km/h.
Galeria
Źródło:
[1] Glass A. "Polskie konstrukcje lotnicze do 1939". Tom 3. Wydawnictwo STRATUS. Sandomierz 2008.