ZST, 1939

Mięśniolot amatorski. Polska.
Kadłub mięśniolotu śmigłowego ZST w budowie. (Źródło: ”Polskie konstrukcje lotnicze do 1939”. Tom 3).

W 1937 r. członkowie Związku Awiatycznego Studentów Politechniki Lwowskiej- Zdzisław Sikorski i Tosiuk zaprojektowali we Lwowie mięśniolot śmigłowy ZST z napędem pedałowym (rowerowym). Następnie przystąpili do jego budowy, której nie ukończyli przed wybuchem II wojny świato­wej.

Wykonali kadłub, usterzenie, oraz odlali ze stopu lekkiego trójłopatowe śmigło.

Konstrukcja:
Jednomiejscowy mięśniolot śmigłowy o konstruk­cji drewnianej w układzie górnopłata.
Płat jednodźwigarowy z dźwigarkiem pomocniczym, niedzielony.
Kadłub o szkielecie drewnianym, kryty płótnem.
Usterzenie o szkielecie drewnianym, kryte płótnem.
Płoza jesionowa, główna amortyzowana.

Napęd- pedałowy z łańcuchem rowerowym.
Śmigło meta­lowe, trójłopatowe o średnicy 1,5 m, wraz z wałem zamocowane na piramidce z rur stalowych.

Dane techniczne ZST (wg [1]):
Rozpiętość- 12,0 m, długość- 5,5 m, wysokość- 1,5 m, powierzchnia nośna- 14,5 m2.
Masa własna- 60 kg, masa użyteczna- 76 kg, masa całkowita- 136 kg.
Prędkość lotu (przewidywana)- 45 km/h.

Galeria

  • Usterzenie mięśniolotu ZST. (Źródło: ”Polskie konstrukcje lotnicze do 1939”. Tom 3).
  • Mięśniolot ZST, rysunek w rzutach. (Źródło: ”Polskie konstrukcje lotnicze do 1939”. Tom 3).

Źródło:

[1] Glass A. "Polskie konstrukcje lotnicze do 1939". Tom 3. Wydawnictwo STRATUS. Sandomierz 2008.

blog comments powered by Disqus