Henryk Wicki po zbudowaniu samolotu TZL RWD-8, był żądny dalszych wrażeń związanych z odkrywaniem przedwojennego lotnictwa oraz poznawaniem w praktyce geniuszu konstruktorów spółki RWD. Postanowił, wraz z grupką wspierających go przyjaciół, dzieło kontynuować. Wybór padł na samolot zawodniczy RWD-6. Argumentów przemawiających za wyborem tego typu było kilka. Przede wszystkim osiągi tego samolotu, przy jednoczesnej prostocie konstrukcji, do tej pory przewyższają osiągi większości samolotów o porównywalnej mocy silnika i masie startowej. Po drugie, możliwość zakupu produkowanego seryjnie przez Verner Motors 9- cylindrowego silnika gwiazdowego, który swoją mocą i gabarytami doskonale wpasowuje się w parametry zastosowanego w oryginale silnika Genet "Major". No i po trzecie- rolę jaką RWD-6 odegrał w historii Polskiego Lotnictwa.

Największym wyzwaniem przy odbudowie samolotu RWD-6 jest brak jakiejkolwiek oryginalnej dokumentacji. Samolot ten zbudowano bowiem tylko w ilości 3 egz. z przeznaczeniem do udziału w zawodach Challenge w 1932 r. Być może dokumentacja warsztatowa tego samolotu nigdy nie powstała lub istniała w formie szczątkowej. Toteż przy odbudowie do dyspozycji są jedynie plany modelarskie (kilku autorów) oraz zachowaną dokumentację fotograficzną. W pracach nad opracowaniem dokumentacji samolotu duży wkład wnieśli Zbigniew Bednarz oraz jego syn Ada­m- budowniczowie nielatających replik samolotów Miles M.14 "Magister" i RWD-10 w skali 1:1.

Jednym z pierwszych dylematów, który trzeba było rozstrzygnąć, było czy budować RWD-6 czy RWD-6 bis, czyli samolot ze skrzydłem podpartym pojedynczym, czy podwójnym zastrzałem. Ze względów psychologicznych, jak również ze względu na znacznie prostszą konstrukcję struktury skrzydła przy podparciu podwójnym zastrzałem, zdecydowano się na to drugie rozwiązanie. Zrezygnowano również ze slotów, w które był wyposażony oryginał. Sloty same w sobie komplikują konstrukcję skrzydła. Dodatkowo sterowanie slotami na RWD-6 było sprzężone ze sterowaniem klapami, co tworzy dosyć skomplikowany technicznie układ.

Budowę samolotu TZL RWD-6 bis rozpoczęto w 2022 r. w  Warsztacie Lotniczym TZL Henryk Wicki. W styczniu 2023 r. zespawana była kratownica kadłuba wraz z wszystkimi węzłami mocowania poszczególnych podzespołów i elementów samolotu, wykonano opierzenie metalowe przedniej części kadłuba wraz z tablicą przyrządów. Trwały prace nad układami sterowania w kadłubie, fotelami załogi oraz podwoziem.

W wersji optymistycznej przewiduje się, że samolot będzie gotowy do lotu najpóźniej na wiosnę 2024 r.

Samolot ma być przystosowany do holowania szybowców.

Konstrukcja:
Dwumiejscowy górnopłat zastrzałowy o konstrukcji metalowej.
Kadłub kratownicowy, spawany z rur ze stali chromo- molibdenowej 4130. Przednia część kadłuba pokryta blachą duralową. Tylna część kadłuba pokryta tkaniną syntetyczną Ceconite na szkielecie z kształtowników duraluminiowych. Kabina zakryta.

Silnik- gwiazdowy, 9- cylindrowy, chłodzony powietrzem Verner "Scarlett 9S" o mocy max 116 kW (158 KM) i mocy trwałej 100 kW (136 KM).