Radziecki miękki sterowiec "Moskowskij Chimik-Rjezinszczik" (MCHR) został zbudowany ze środków zebranych przez pracowników przemysłu gumowego i chemicznego w Moskwie i guberni moskiewskiej.

Projekt sterowca został opracowany w Biurze Konstrukcyjnym Tupolewa . Budowę sterowca rozpoczęto 4.11.1923 r. w moskiewskich zakładach Zawod Krasnyj Kauczuk. Budowa zajęła dużo czasu i dopiero jesienią 1924 r. gotowe elementy zostały przetransportowane do Leningradu. Montaż i testy sterowca przeprowadzono w Wyższej Wojennej Szkole Lotniczej w Leningradzie. Pierwszy lot odbył się 16.06.1925 r. i trwał 2 h 5 min. Sterowiec przeznaczony był do lotów propagandowych, szkolenia załóg, a także do rozpoznania lotniczego. Dlatego powłoka sterowca otrzymała malowanie maskujące.

Otwarta gondola była przymocowana do powłoki za pomocą 18 lin. Gondola została podzielona na trzy przedziały: załogi, silnikowy i ładunkowy. Silnik Fiat o mocy 77 kW (105 KM) napędzał dwułopatowe śmigło pchające, zamontowane z tyłu gondoli.

Wkrótce dowództwo Sił Powietrznych Armii Czerwonej ostatecznie straciło zainteresowanie sterowcami. W 1925 r. zlikwidowano Szkołę, a sterowiec, który stracił właściciela- rozebrano.

Prawie dwa lata później został przekazany Towarzystwu Współdziałania w Sprawach Obrony i Budownictwa Lotniczo- Chemicznego Osoawiachim, którego członkowie odbudowali sterowiec  i postanowili przebazować go do Moskwy. Podobno podczas lotu z Leningradu do Moskwy sterowiec został ostrzelany przez czujną straż zakładu wojskowego. Został trafiony ponad 50 pociskami i wylądował awaryjnie w pobliżu miasta Twer.

Sterowiec został wyremontowany i do jesieni 1928 r. był kilkakrotnie przebudowywany. Podczas nocnego lotu 1.09.1928 r., nie mogąc pokonać przeciwnego wiatru, zużyto całe paliwo i sterowiec podryfował w kierunku Jarosławia, gdzie wykonał awaryjne lądowanie na drzewach. Powłoka sterowca została tak poważnie uszkodzona, że jej naprawę uznano za nieopłacalną. W 1928 r. rysunki sterowca i jego gondola zostały przekazane do Szkoły Lotniczej Mosawiachima.

W sumie "Moskowskij Chimik-Rjezinszczik" wykonał 21 lotów w łącznym czasie 43 h i 29 min.

W 1930 r. gondola sterowca została zmodernizowana i wykorzystana do budowy sterowca SSSR W-4 ("Komsomolskaja Prawda").

Dane techniczne "Moskowskij Chimik-Rjezinszczik" (wg [3]):
Długość- 45,4 m, średnica max- 10,3 m, objętość- 2458 m³.
Ładowność- 900 kg.
Prędkość max- 62 km/h.