W 1959 r. została ustanowiona prywatna nagroda w wysokości 5000 funtów szterlingów dla obywatela Wielkiej Brytanii, który zbuduje mięśniolot i wykona lot w kształcie ósemki wokół słupków oddalonych od siebie o 804,6 m. Nagroda ta została podwojona przez pismo Daily Mail i w konkursie mógł uczestniczyć każdy, niezależnie od narodowości. Te nagrody skłoniły wielu potencjalnych konstruktorów do uczestnictwa w tym konkursie.

W 1966 r. Leon Polniak przystąpił do budowy mięśniolotu "Dedal", który miał spełnić warunki konkursu. Swoje prace prowadził w piwnicy, w bloku mieszkalnym w centrum. Dwa lata zajęło mu opracowanie projektu. Wykonał też wiele testów i prób. Budowany przez niego mięśniolot ma być napędzany pedałami rowerowymi i ciągnącym śmigłem o średnicy 2,7 m. Jego budowa była prowadzona jeszcze w 1972 r. Brak informacji, czy jego budowa została ukończona i czy były przeprowadzane jakieś próby lotu.

Konstruktor przystąpił do budowy zmodyfikowanej wersji o nazwie "Dedal-2". Zmienił układ płatowca z górnopłata na średniopłat. Dodatkowo wprowadził zmiany w konstrukcji m.in. tylnej części kadłuba, usterzenia i podwozia. Budowa mięśniolotu miała być ukończona na początku 1975 r. Próby lotu miały rozpocząć się wiosną tego samego roku. Brak informacji, czy zostały przeprowadzone.

Konstrukcja "Dedal-2".
Jednomiejscowy mięśniolot, średniopłat o konstrukcji drewnianej.
Skrzydła o obrysie trapezowym i z lekkim skosem do przodu. Sześcioczęściowe, jednodźwigarowe wykonane z świerku i balsy. Profil Eiffel 400. Cięciwa skrzydła- 1,9 m, wydłużenie- 12, stosunek grubości profilu do cięciwy- 13 1%. Ostatnie sekcje skrzydeł posiadały dodatni wznios. Końcówki skrzydeł znajdowały się o 100 cm powyżej ich środkowych części. Skrzydła usztywnione linkami umocowanymi do dolnej części kadłuba. Brak klap i lotek, sterowanie poprzeczne poprzez zmianę położenia środka ciężkości pilota.
Kadłub o konstrukcji drewnianej. Część kabinowa wykonana ze świerku. Wymiary kabiny: długość- 0,83 m, szerokość- 0,62 m, wysokość- 1,75 m. Tylna część kadłuba wykonana z balsy.
Jednoczęściowe usterzenie poziome (o rozpiętości- 5,2 m) zamontowane za tylną częścią kadłuba, wykonane z balsy. Kąt natarcia usterzenia poziomego ustawiany na ziemi. Ster kierunku wykonany z balsy, zamontowany za usterzeniem poziomym. Brak statecznika pionowego.
Podwozie jednotorowe, stałe. Koło główne wykonane z balsy, opona pneumatyczna o rozmiarze 12,5- 2,25. Pod tylną częścią kadłuba znajdowało się kółko ogonowe.

Napęd- napędzany siłą ludzkich mięśni (nogi i ramiona). Moc przenoszona, za pośrednictwem przekładni pasowej, na dwuopatowe śmigło ciągnące o stałym skoku. Średnica śmigła- 2,6 m.

Dane techniczne "Dedal-2" (wg [3]):
Rozpiętość- 23,0 m, długość całkowita- 9,2 m, długość kadłuba- 6,85 m, wysokość- 2,1 m, powierzchnia nośna- 40 m².
Masa własna- 20 kg, masa użyteczna- 85 kg, masa całkowita- 105 kg.
Prędkość (przewidywana)- 20,5 km/h.