W memoriale patentowym opisał kadłub samolo­tu złożony z dwu lub większej liczby części teleskopowych niosący w przedniej części zespół napędowo- śmigłowy. Dwie osłony rurowego kadłuba (przednia o pokryciu sztywnym i tylna kryta płótnem) zamo­cowane są przegubowo na osi w pobliżu środka cięż­kości. Wychylane być mogą o 90 stopni tworząc po­wierzchnie spadochronowe sprowadzające cały samo­lot na ziemię. Rozpostarcie tego spadochronu nastę­puje automatycznie, gdy samolot wejdzie wlot nur­kowy. Służy temu wahadło uruchamiające odpowied­nie dźwignie zwalniające blokady powierzchni spado­chronowych, które w locie normalnym ściśle przyle­gają do kadłuba (może uruchamiać je także pilot ręcznie). Z chwilą gdy samolot zaczyna nurkować- zaczynają rozwijać się powierzchnie spadochronowe następuje złożenie kadłuba przez teleskopowe wysu­nięcie do dołu części niosącej silnik i śmigło. To prze­sunięcie środka ciężkości układu w dół stabilizuje powierzchnię spadochronu.

Zastrzeżeniami patentowymi objęto spadochron ściśle związany z konstrukcją statku powietrznego i sprowadzający go na ziemię w przypadku awarii. Przesunięcie środka ciężkości samolotu w dół, w nas­tępstwie rozsunięcia przedniej części kadłuba niosącej silnik i śmigło, stabilizuje powierzchnie spadochro­nowe.