W 1910 r. Józef Kapocki wraz z Augustem Warzyckim opracowali projekt samolotu. Podjęli jego realizację z pomocą technika Jana Dwardusa. Miał on stanowić kombinację dwupłatowego samolotu ze sterowcem.

Przód i tył niewielkiego ba­lonu w kształcie cygara zaopatrzono w dwupłatowe powierzchnie nośne i sterowe. Z tyłu i z przodu balo­nu zamontowano też silniki i śmigła. Poniżej zbiorni­ka gazu znajdować się miała gondola dla pasażerów i towaru. Konstruktorzy zakładali, że w przypadku defektu silników zbiornik gazu, niewielki, by maksy­malnie ograniczyć opory, będzie jednak dysponował siłą wyporu wystarczającą by bezpiecznie sprowadzić statek powietrzny na ziemię. Licząc się z ubytkami gazu Kapocki i Warzycki skonstruowali również po­kładową wytwornicę gazu nośnego.

Przedsiębiorczy technicy opatentowali wynalazek w USA i utworzyli Spółkę Akcyjną z kapitałem 50.000 dolarów dla przy­szłej eksploatacji swego statku powietrznego w ko­munikacji, na trasie Flartford- Springfield. Nie wia­domo czy prace zostały zakończone. Polska prasa po­lonijna informowała, że z powodzeniem wykonano loty niewielkim modelem eksperymentalnym. Na nim też najpewniej próby realizacji projektu zakoń­czono.