Arndt Zbigniew

Inż. Zbigniew Arndt. (Źródło: Praca zbiorowa ”Ku czci poległych lotników. Księga pamiątkowa”).

Zbigniew Arndt urodził się w 30.06.1885 r. w Warszawie. Po ukończeniu szkoły średniej i zdaniu egzaminu maturalnego, w 1906 r. podjął studia w Instytucie Politechnicznym we Friedbergu (Niemcy). Ukończył je w 1909 r. (wg innych źródeł- w 1910 r.) ze stopniem inżyniera mechanika.

W la­tach 1910- 1913 (wg innych źródeł- w 1910- 1912) praktykował we Francji, pracując najpierw jako kreślarz- konstruktor w fabryce maszyn papierniczych E. et M. Lamfort Fils w Vitry-le- Franęois, a następnie przez rok (wg [3]- prawie dwa lata) w wytwórni samolotów Henry et Maurice Farman w Paryżu.

W 1913 r. (wg [3]- 1914 r.) powrócił do kraju i podjął pracę kon­struktora w zakładach Lilpop-Rau-Loewenstein. Opuścił fabrykę z powodu jej ewakuacji latem 1915 r. do Rosji. Po zajęciu Warszawy przez Niemców pra­cował (od kwietnia 1916 do września 1918) w wytwórni samolotów Albatros Militär Reparatur Werskstätten w Warsza­wie przy ul. Kolejowej i na lotnisku mokotowskim jako asystent dyrektora.

Po rozbrojeniu Niemców, 15.11.1918 r. przy­stąpił wraz z inż. Mieczysławem Pęczalskim do organizowania Centralnych Warsztatów Lotniczych (CWL) w poniemieckich hangarach i pomieszcze­niach na lotnisku mokotowskim, zatrudniając polski personel wyszkolony w Albatros-Werke. Kierował tymi warsztatami najpierw jako kierownik technicz­ny, a w latach 1920- 1922 kierownik CWL, w latach 1922- 1926 pełnił funkcję kierownika działu płatowców we Francusko-Polskich Zakładach Samochodo­wych i Lotniczych „Frankopol” Sp. Akc. na Okęciu, gdzie uruchomił licencyjną produkcję samolotów myśliwskich Blériot SPAD S-61C1.

W latach 1927- 1934 był se­kretarzem generalnym Zrzeszenia Polskich Przemy­słowców Lotniczych w Warszawie, w 1935 r. prze­szedł do Sp. SEPEWE- Eksport Polskiego Przemy­słu Wojennego- na stanowisko szefa działu lotnicze­go, na którym pozostał do wybuchu II wojny świato­wej. W latach międzywojennych organizował polskie stoiska na międzynarodowych wystawach lotniczych, w Paryżu, w Sztokholmie (1936 r.), Mediolanie (1937 r.), Belgradzie (1938 r.) oraz pawilony lotnicze na Po­wszechnych Wystawach Krajowych w Poznaniu (1929 r. i 1930 r.). Był zastępcą przewodniczącego Sekcji Lotniczej (pełniącej rolę rady programowej) Muzeum Przemysłu i Techniki w Warszawie. Przez wiele lat był sekretarzem Komisji Lotniczej w Polskim Komi­tecie Normalizacyjnym oraz członkiem ZG Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej (1930- 1933). Był autorem wielu artykułów publikowanych w prasie lotniczej i pogadanek o tematyce lotniczej, prowa­dzonych w radio.

W 1939 r. przez Rumunię dotarł do Paryża. Dzia­łając w Stowarzyszeniu Inżynierów i Techników Pol­skich na Emigracji organizował pomoc w zatrudnia­niu polskich inżynierów lotniczych we francuskim przemyśle lotniczym. Pozostał we Francji po jej kapi­tulacji. Gdy wiosną 1941 r. inż. Jerzy Wędrychowski organizował w tureckiej Ankarze wytwórnię samolo­tów tureckiej Ligi Lotniczej z polskim personelem technicznym, parlament turecki przyznał Arndtowi obywatelstwo tureckie, aby mógł wyjechać z Francji. Do Turcji przybył w lipcu 1941 r. Do 1946 r. był wicedy­rektorem ds. administracyjnych Türk Hava Kurumu Ucak Fabrikasi (THK) w Etimesgut, gdzie kierował pracą 35 polskich specjalistów i tureckiego personelu przy budowie 10 prototypów samolotów i szybowców oraz produkcji samolotów szkolnych Miles ”Magister”. Równocześnie przygotowywał kadrę turecką do przejęcia kierownic­twa zakładów.

W 1947 r. zaangażowano go do pracy w przemyśle brazylijskim, gdzie przebywał do 1957 r. sprawując funkcje techniczno- handlowe w trzech tamtejszych firmach. W 1957 r. powrócił do kraju, żyjąc już tutaj z emerytury. Od grudnia 1959 r. należał do Klubu Se­niorów Lotnictwa Aeroklubu PRL.

Zbigniew Arndt zmarł 30.11.1963 r.

Źródło:

[1] Januszewski S. „Pionierzy. Polscy pionierzy lotnictwa 1647- 1918. Tom 1”. Fundacja Otwartego Muzeum Techniki. Wrocław 2017.
[2] Praca zbiorowa "Ku czci poległych lotników. Księga pamiątkowa". Wydawnictwo Komitetu Budowy Pomnika Ku Czci Poległych Lotników. Warszawa 1933.
[3] Januszewski S. "Pionierzy. Polacy w siłach powietrznych Wielkiej Wojny 1914-1918". Fundacja Otwartego Muzeum Techniki. Wrocław 2019.
blog comments powered by Disqus