W 1973 r. Polska i Jugosławia rozpoczęła wspól­ne prace nad przyszłymi sa­molotami dla potrzeb obu krajów i na sprzedaż na rynki trzecie. W dniu 11.04.1975 r. pod­pisane zostały Ogólne warun­ki współpracy naukowo- tech­nicznej pomiędzy Polską Rzeczpospolitą Ludową a So­cjalistyczną Federacyjną Re­publiką Jugosławii (znane pod skrótem PJWG- Pol­sko- Jugosłowiańska Współ­praca Gospodarcza). Został powołany wspólny zespół konstrukcyjny, pracujący równocześnie w Belgradzie i w Warszawie. Pracownicy zespołu pochodzili z biur konstrukcyjnych zakładów UTVA Pancevo, Politechniki Belgradzkiej, WSK-Okęcie i Instytutu Lotnictwa. Ze strony polskiej zespołem kierował dr inż. Ryszard Orłowski z Instytutu Lot­nictwa, z jugosłowiańskiej- prof. Stanojević z Poli­techniki Belgradzkiej. Efektem działania tego zespołu było opraco­wanie programu produkcji samolotów lekkich- o masie startowej do 5700 kg.

Wspólnie projektowane samoloty polsko- jugosłowiańskie otrzymały oznaczenia M-10, M-11, M-12, M-13, M-20, M-21, M-22 i M-23- nie mają one jednak nic wspólnego ze stosowanymi w tych samych latach i później oznaczeniami samolotów konstruowanych w WSK PZL-Mielec. Pod koniec 1975 r. zapadła w Polsce decyzja o przer­waniu współpracy.

Projekt M-22 przedstawiał lekki samolot transportowy (pasażerski i towa­rowy) o własnościach STOL, przeznaczony także do wykorzystania w szkoleniu załóg, do zadań sanitar­nych i jako dyspozycyjno- służbowy. Zaprojektowa­ny jako sześciomiejscowy dwusilnikowy zastrzało­wy grzbietopłat ze stałym podwoziem z kołem przednim.

Przewidy­wana cena (1974 r.)-5 000 000 zł. Planowane rozpo­częcie produkcji seryjnej- początek 1981 r. Projekt nie został zrealizowany.

Konstrukcja.
Sześciomiejscowy zastrzało­wy grzbietopłat o konstrukcji metalowej. W wersji sanitarnej możliwość przewozu 4 chorych na noszach i lekarza ze sprzętem medycznym. W wersji spadochrono­wej możliwość zabrania 5- 6 skoczków.
Płat o obrysie dwutrapezowym z dwuszczelinowymi klapami o dużej rozpiętości.
Kabina zakryta. Kabina załogi oddzie­lona od pasażersko- ładunkowej, wnętrze przewie­trzane i ogrzewane, na życzenie klimatyzowane. W wersji transportowej składane / demontowalne fotele, uchwyty dla ładunku.
Podwozie trójkołowe z kołem przednim, stałe. Ogumie­nie podwozia niskociśnieniowe.

Wyposażenie- zestaw VFR jako standardowe, na życzenie wzbogacony zestaw urządzeń radionawigacyjnych do lotów nocnych. W wersji do trenin­gu załóg wzbogacone wyposażenie radionawigacyj­ne.

Napęd- 2 silniki wtryskowe Lycoming o mocy 239/258 kW (325/351 KM) z reduk­torem, trójłopatowe śmigła stałoobrotowe o śred­nicy 2,56 m.

Dane techniczne M-22, obliczeniowe (wg [1]):
Rozpiętość- 14,6 m, długość- 11,1 m, wysokość- 4,2 m, powierzchnia nośna- 26,4 m².
Masa własna- 1850 kg, masa całkowita- 2900 kg.
Prędkość max- 255 km/h, wznoszenie- 9,0 m/s, zasięg- 1250 km.