Lebied LM-2, 1916
W ślad za dwoma pierwszymi wodnosamolotami Lebied LM-1 Oddział Żeglugi Powietrznej Sztabu Generalnego Marynarki Wojennej zlecił zakładom Towarzystwo Akcyjne Żeglugi Powietrznej W. A. Lebiediew dostarczenie marynarce nowych samolotów. Wówczas to W. A. Lebiediew polecił Witoldowi Jarkowskiemu przygotowanie trzech samolotów Lebied "Rosyjski Albatros” A.1 z podwoziami pływakowymi obliczonych na montowanie na nich silników o mocy 74- 88 kW (100- 120 KM), wcześniej przewidzianych dla lotnictwa armii lądowej. Wodnosamoloty otrzymały oznaczenie Lebied LM-2 (tj. Lebiediew- Morski- Drugi).
Znając brak zainteresowania dowództwa marynarki wojennej samolotami z podwoziami pływakowymi, Lebiediew w drodze oficjalnej korespondencji szybko przeobraził „Rosyjskie Albatrosy” w latające łodzie i 21.10.1915 r. podpisał umowę na ich dostarczenie marynarce. Termin realizacji tej umowy upływał już 20.11.1915 r. Zleceniodawca nie zdołał w przewidzianym terminie dostarczyć silników, do czego się zobowiązał. To, a także oblodzenie akwenu portu piotrogrodzkiego, posłużyło Lebiediewowi za pretekst, by przekazanie łódek LM-2 odłożyć do cieplejszej pory roku. Do tego czasu sam zobowiązał się pozyskać silniki lotnicze. Marynarze zaakceptowali jego propozycję i w rezultacie wiosną 1916 r. otrzymali trzy zwyczajne „Rosyjskie Albatrosy” A.1 na pływakach, wyposażone ponadto w zupełnie nieodpowiednie dla tego typu samolotu, słabe silniki rotacyjne Gnôme.
Samoloty te nie miały żadnej wartości bojowej. Oszukani marynarze przebudowali LM-2 na samoloty lądowe z podwoziem kołowym i sprzedali je szkołom lotniczym. Jeden, z silnikiem Gnôme „Monosoupape” o mocy 74 kW (100 KM) trafił do Gatczyny, a dwa kolejne z silnikami Gnôme o mocy 59 kW (80 KM) do szkoły Kaczińskiej.
Wcześniejsze źródła (np. [2] i [3]) podawały, że oznaczenie Lebied LM-2 posiadały łodzie latające FBA C produkowane na licencji w zakładach Towarzystwo Akcyjne Żeglugi Powietrznej W. A. Lebiediew.
W Polsce.
Konstruktorami samolotu Lebied LM-1 byli Polacy: dyrektor firmy Witold Jarkowski oraz kierownik biura konstrukcyjnego Leopold Szkulnik.
Źródło:
[1] Januszewski S. ”Witold Jarkowski. Inżynier aeronauta- pionier lotnictwa”. Politechnika Wrocławska. Fundacja Otwartego Muzeum Techniki. Wrocław 2006.[2] Szawrow W. B. "Istorija konstrukcij samolotow w SSSR do 1938 g.". Maszinostrojenije, Moskwa 1969.
[3] Pietrow G. F. "Gidrosamoljety i ekranopłany Rossjj 1910-1999". Wydawnictwo Rusawia 2000.