Pomyślna próba ze ślizgowcem MB-3 (M.B.3) zachęciła inż. Michała Bohatyrewa do kontynuowania prac. Zaprojektował on cztery typy różnych ślizgowców, w rezultacie czego powstał jeszcze jeden projekt- pośredni między typem czysto sportowym a wojskowym.

Do budowy ślizgowca Wielkopolska Wytwórnia Samolotów Samolot przystąpiła w drugiej połowie lipca 1926 r. i z dniem 15.08.1926 r. ślizgowiec o nazwie "Delfin" spłynął na wody Warty. Była to konstrukcja jednokadłubowa, napędzana wysłużonym silni­kiem Anzani o mocy nominalnej 29 kW (40 KM) ze śmigłem pchającym usytuowanym z tyłu kadłuba. Użyte zbyt duże i źle dobrane śmigło powodowało, że silnik osiągał tyl­ko 800 obr./ min. (zamiast 1300 obr./min.) i moc tylko 20 kW (28 KM).

Jej jazdy próbne wykazały, że ma dobre kształty hydrodynamiczne dna (jedynie wewnętrzna konstrukcja wymagała drob­nych przeróbek). W krótkim czasie "Delfin" przebył 1000 km, w łącznym czasie 27 h pływań (ze średnią prędkością ok. 37 km/h). Ślizgowiec obliczony był na pięć osób, lecz mógł zabierać nawet 12 (mógł wówczas pływać z prędkością do 25 km/h).