Jest to bardzo ciekawa konstrukcja amatorska. Motoszybowiec zbudowany został przez Mieczysława Jarmuszczaka i Romana Kaczmar­ka z Aeroklubu Poznań­skiego prawdopodobnie w 1990 r.

Motoszybowiec został zmontowany w ciągu 5 dni (!). Posiadał kadłub wykonany z rur deszczowni, koła od rolniczej przetrząsaczo- zgrabiarki, skrzydła (skrócone) i usterzenie z szybowca SZD-30 "Pirat", a napęd na śmigło przenoszony był z silnika od Trabanta za pomocą pasków kli­nowych z pralki Frania.

W 1990 r. motoszybowiec prezentowany był na imprezach lotniczych w Wielkopolsce. W sierpniu tego samego roku wzbudził duże zainteresowanie na IX Zlocie Amatorskich Konstrukcji Lotniczych i Sa­molotów Weteranów w Oleśnicy. Szczególne zainteresowanie wzbudziły materiały z jakich został wykonany oraz rekordowo krótki czas budowy: montowanie motoszybowca zajęło dwom poznaniakom 5 dni. Wystrzępiony par­ciany pas zasupłany przy fotelu pilota jako pas bezpieczeństwa, stwarza wrażenie, jakby kończyli konstrukcję w dużym pośpiechu, wczoraj.

Konstruktorzy informowali również o planowanej wymianie skróconych, 9- metrowych skrzydeł od szybowca "Pirat" na skrzydła o rozpiętości 15 m.

Konstrukcja.
Jednomiejscowy górnopłat zastrzałowy o konstrukcji mieszanej.
Skrzydło o konstrukcji drewnianej.
Kadłub metalowy, wykonany z rur deszczowni. Kabina odkryta.
Podwozie klasyczne stałe.

Silnik- samochodowy Trabant. Obroty prze­noszone na śmigło pchające o średnicy 1,5 m za pomocą pasków klinowych z pralki Frania.

Dane techniczne Jarmuszczak- Kaczmarek motoszybowiec (wg [2]):
Rozpiętość- ok. 9,0 m, długość- 5,2 m.
Prędkość startowa- 70 km/h.