Na przełomie lat  2001 / 2002  Karol Grys przeszedł szkolenie motolotniowe w Aeroklubie Leszczyńskim. W trakcie nauki pilotażu postanowił samodzielnie zbudować wózek do motolotni. Pierwszym etapem pracy było zapoznanie się z rodzajami użytkowanych wózków, ich wymiarami, rodzajem materiałów, z których zostały wykonane.

W trakcie analizowania budowy obejrzanych konstrukcji stwierdził, że w szkielecie wózka w kształcie litery "A" występuje duża ilość elementów montażowych: uszek, kształtowników profilowanych podkładek, itp. Wymagało to wykonania wielu prac przy użyciu specjalistycznych maszyn do obróbki metalu, którymi nie dysponował. Zamówienie tych elementów w specjalistycznym zakładzie wiązałoby się z dużymi kosztami. Poza tym zdobycie rur duralowych o odpowiedniej wytrzymałości też było dosyć problematyczne i wiązałoby się z koniecznością wyjazdów w celu ich zakupu, co również podnosi koszty wykonania tej konstrukcji. Poza tym ta wersja jako całość jest zdecydowanie bardziej pracochłonna i trudniejsza w wykonaniu. W efekcie koszty jej budowy też byłyby wyższe. To wszystko skłoniło konstruktora do podjęcia decyzji o budowie 2- miejscowego, stalowego wózka typu "L".

Podstawowym materiałem użytym do budowy szkieletu, był profil stalowy o kształcie prostokąta o wymiarach 60 x 40 mm. Ponieważ konstruktor nie posiadał rysunków wykonawczych z dokładnymi wymiarami poszczególnych elementów, wszystkie wymiary i inne parametry zaczerpnął z latającej i sprawdzonej konstrukcji. Budowę rozpoczął od wykonania elementów szkieletu : belki poziomej (kil wózka) i pionowej (kolumna wózka). Następnie wykonał konstrukcję szkieletu siedzenia. Wykonanie tych elementów bez należytej dokładności, może spowodować trudności z wyważeniem wózka i problem z wchodzeniem kila skrzydła w płaszczyznę pracy śmigła. Tego typu wady eliminują wózek, jako nie nadający się do eksploatacji. Niestety, nie obyło się bez problemów. Nawet niewielkie różnice w zastosowanych wymiarach czy wartościach kątów A i B (patrz rysunek), powodowały znaczne zmiany we wzajemnym ułożeniu poszczególnych elementów. A te z kolei wpływały na zmianę wyważenia wózka, czy usytuowania kila skrzydła względem śmigła. Kolejnymi etapami w pracy było m.in. wykonanie podwozia, wykonanie łoża silnika, siedzeń, zbiornika paliwa, wspawanie tulei metalowo- gumowej do zawieszenia skrzydła, itp.

Większość spawów została wykonana tylko punktowo, co dawało możliwość do poprawek w trakcie wyważania. Po zakończeniu wyważania, wszystkie elementy zostały połączone i poddane piaskowaniu, a następnie lakierowaniu proszkowemu. Mimo starań konstruktora, aby wszystko wykonać prawidłowo, po przetransportowaniu sprzętu na lotnisko w celu wykonania przeglądu technicznego i oblotu, okazało się, że po wypchnięciu sterownicy, kil skrzydła znajduje się zbyt blisko śmigła. Groziłoby to zahaczeniem końcówki śmigła o rurę kilową lub sznurki mocujące profile. Ta niedokładność okazała się bardzo dotkliwa w skutkach. Zmusiło to bowiem do ponownego transportu wózka do warsztatu, przeróbki elementów, ponownego wyważania, lakierowania, itd.

Budowa wózka została zakończona prawdopodobnie w 2002 r.

Konstrukcja.
Dwumiejscowy wózek motolotniowy o konstrukcji stalowej.
Szkielet wózka został wykonany z profilu stalowego w kształcie prostokąta, o wymiarach 60 x 40 mm i grubości ścianki 2mm. Szkielet siedzenia został wykonany z rury stalowej o średnicy 20 mm. Zastrzał został wykonany z cienkościennej rury stalowej o średnicy 25mm. Miejsca załogi odkryte.
Tylne zawieszenie podwozia w postaci poprzecznego resoru, wykonanego z drewna jesionowego z przekładkami z kompozytu szklanego. Koła, zakupione zostały w składnicy maszyn rolniczych i dostosowane do montażu w motolotni. Koło przednie zamontowane na widelcu z wahaczem wleczonym i resorem sprężynowym. Wyposażone w bęben hamulcowy z motocykla WSK.

Silnik- samochodowy VW o pojemności 1600 cm³.