Budowa szybowca klasy otwartej, następcy SZD-38A "Jantar 1",, była poprzedzona tematem oznaczonym SZD-42 "Studium klapy". Kon­struktorem wiodącym w Szybowcowym Zakładzie Doświadczalnym był mgr inż. Tadeusz Łabuć, który w 1971 r. przedstawił dwie koncepcje rozwiązania tego tematu.

Pierwsza koncepcja, to klapa- poszerzacz, cał­kowicie schowana między sprężynującymi po­kryciami spływu skrzydła o profilu NACA 66₂- 415. Rozpychając przy wysuwaniu pokrycia spły­wu, klapa ta modyfikowała profil; wysunięta zaś, poza spływem skrzydła, mogła być wychylana kątowo. Poza wykonaniem próbek technologicz­nych falistego podparcia sprężystego pokrycia partii spływowej skrzydła, rozwiązanie to nie we­szło szerzej w fazę realizacji warsztatowej.

Do wykonania skierowano natomiast rozwią­zanie drugie. Była to klapa- żagiel, która w mia­rę wysuwania zmieniała zarówno powierzchnię, jak kąt wychylenia. Zaprojektowany model - prostokątny fragment skrzydła bez wzniosu- miał rozpiętość 6050 mm i cięciwę 1000 mm. Klapa-żagiel w tym modelu, przy całkowitym wysunięciu mogła dać przyrost powierzchni no­śnej do 33,5%.

Podobnie jak w pierwszym rozwiązaniu, klapa żagiel była schowana między pokryciami spły­wowej części skrzydła i z dolnej powierzchni wy­stawała jedynie zaostrzona krawędź imitująca spływ. Klapa ta wysuwała się przez szczelinę między pokryciami spływu, bez ich rozpychania.

W końcu sierpnia 1971 r. część dokumentacji konstrukcyjnej oraz oprzyrządowania przekaza­no na warsztat. Pozostałą część dokumentacji- wymagającą zmian- a także opracowań techno­logicznych, chwilowo zatrzymano. Prace warsz­tatowe zaczęto od wykonania niezbędnego oprzyrządowania oraz wzorników i ustalaczy. Budowę oprzyrządowania zakończono w grudniu 1971 r., a na przełomie stycznia i lu­tego 1972 r. wykonano w nim pierwsze pokry­cia. Prace stolarsko- laminatorskie wstrzymano jednak ze względu na spiętrzenie innych zadań, zaś prace nad obróbką elementów metalowych były spowolnione przez brak materiałów (m.in. rury PA-7 40 x 1,5 oraz materiały na prowadni­ce). Pierwszy segment klapy wykonano zatem dopiero w sierpniu, a następny w połowie wrze­śnia 1972 r. Segmenty klapy składały się z wypełniacza w postaci pasków balsowych o grubości 3 mm, ułożonych wzdłuż rozpiętości i obustronnie oblaminowanych tkaniną szklaną która obejmowała również wklejone w klapę prowadnice. Po wielu przerwach, spowodowanych także usterkami, budowę modelu funkcjonalnego zakończono w końcu stycznia 1973 r.

Wstępne próby spowo­dowały wprowadzenie drobnych zmian. Tymcza­sem oznaczenie SZD-42 otrzymał szybowiec SZD-42 "Jantar 2". Zastosowano w nim klapę wyporo­wą zawiasową, podobną do tej, która była w SZD-38A "Jantar-1". Temat Klapa- żagiel przestał więc być aktualny, tym bardziej, że w naj­bliższej przyszłości nie przewidywano budowy szybowca z taką klapą. Dalszych prac i prób za­tem zaniechano.