Szybowiec KAI-12 ”Primorec” był budowany w ZSRR seryjnie i stał się wkrótce podstawowym sprzętem szkoleniowym we wszystkich szkołach szybowcowych.

W Polsce.

Dwa nowe szybowce KAI-12 ”Primorec” otrzymało lotnictwo polskie w darze od Centralnego Komitetu DOSAAF w 1959 r. Otrzymały one znaki rejestracyjne SP-2062 i SP-2063. Szybowce te były używane w Aeroklubie Warszawskim oraz na obozach szkoleniowych w Lubieniu Kujawskim. Zostały one wycofane z użycia w 1975 r. a SP-2062 skasowany w 1976 r. Szybowiec KAI-12 był podobny w osiągach do szybowca polskiego SZD-10 ”Czapla”, jednak przewyższa go własnościami pilotażowymi. Jeden szybowiec został po skasowaniu przekazany do zbiorów Muzeum Lotnictwa i Astronautyki w Krakowie w listopadzie 1976 r.

Konstrukcja:
Dwumiejscowy zastrzałowy górnopłat o konstrukcji metalowej.
Skrzydła duralowe, pokryte płótnem.
Kadłub spawany z rur stalowych. Kabina zakryta.
Usterzenie duralowe, pokryte płótnem.
Podwozie jednotorowe stałe, wyposażone w koło główne i jesionową płozę.

Wyposażenie: w przedniej kabinie prędkościomierz, wysokościomierz, wariometr, chyłomierz, busola i zegar czasowy. W tylnej kabinie prędkościomierz, wysokościomierz i wariometr.

Dane techniczne KAI-12 (wg [2]):
Rozpiętość- 13,42 m, długość- 8,11 (wg [1]- 7,77) m, wysokość- 2,36 (wg [1]- 2,3) m, powierzchnia nośna- 20,2 m².
Masa własna- 253 kg, masa całkowita- 433 kg.
Prędkość dopuszczalna lotu na holu- 140 km/h, prędkość minimalna- 55 km/h, doskonałość- 17,5 przy prędkości 80 km/h, opadanie- 1,29 m/s przy prędkości 60 km/h.