W 1991 r. dr Reiner Stemme, właściciel firmy Stemme GmbH & CO. KG opracował projekt samolotu dyspozycyjnego Stemme S 20A o bardzo nietypowej konstrukcji. Układ aerodynamiczny był konwencjonalny: wolnonośny górnopłat z usterzeniem z tyłu kadłuba. Nietypowy był natomiast układ napędowy. Silnik umieszczony w kadłubie za kabiną pilota napędzał- za pomocą długiego wału- śmigło zamontowane na końcu kadłuba, za usterzeniem pionowym.

Dr Reiner Stemme, w trakcie roboczych kontaktów podczas budowy przez Mielec przyczepy transportowej dla motoszybowca Stemme S 10, zwrócił się do PZL Mielec z prośbą o ocenę projektu samolotu Stemme S 20A. Projekt został pobieżnie przeanalizowany przez mgr inż. Jarosława Rumszewicza, który zwrócił uwagę na podstawowe błędy konstrukcyjne. Były to: zbyt mały kąt pomiędzy ziemią a najniższym punktem usterzenia (tylko 7,5˚, a powinno być minimum 13˚, gdyby samolot miałby być wyposażony w sloty, to kąt powinien być jeszcze większy) oraz zbyt duża wędrówka środka ciężkości samolotu (ponad 32 % SCA) pomiędzy stanem samolotu pustego (tylko z pilotem i bez paliwa) a samolotem z pełną masą startową.

Projekt samolotu dyspozycyjnego Stemme S 20A z naniesionymi uwagami mgr inż. Jarosława Rumszewicza. (Źródło: ze zbiorów Jarosława Rumszewicza).

---

Wówczas dr R. Stemme zaproponował, aby konstruktorzy PZL Mielec przestawili swoją propozycję samolotu, który spełniałby niemieckie założenia. W okresie kwiecień-maj 1992 r. mgr inż. Jarosław Rumszewicz opracował wstępną koncepcję takiego samolotu, który otrzymał robocze oznaczenie Stemme S 20. Samolot miał spełnić wymagania przepisów FAR 23 i miał na celu wskazanie rozwiązań konstrukcyjnych wolnych od nieprawidłowości dostrzeżonych w przedłożonej propozycji samolotu Stemme S 20A. Samolot miał spełnić następujące założenia konstrukcyjne:

- układ górnopłata,
- silnik umieszczony za kabiną,
- śmigło pchające,
- łatwy dostęp do kabiny,
- łatwy dostęp do bagażnika,
- wielomiejscowa kabina, traktowana jako kapsuła bezpieczeństwa,
- możliwość operowania z lotnisk gruntowych,
- jak najlepsze właściwości STOL,
- duża prędkość przelotowa.

Stemme S 20 był właściwie nowym projektem, który z przedstawionym Stemme S 20A miał jedynie wspólne założenia konstrukcyjne (górnopłat, silnik za kabiną, śmigło pchające). Aby zminimalizować wędrówkę środka ciężkości dla samolotu przyjęto układ typu "kaczka". Analizując rysunek samolotu Stemme S 20A przyjęto, że samolot zostanie wyposażony w kabinę ciśnieniową dla 6 osób. Aby zapewnić pilotowi odpowiednią widoczność do przodu, obniżony został obrys przedniej części kadłuba. Podwozie zostało zaprojektowane jako jednotorowe z pojedynczym (sterowanym) kołem przednim i podwójnym głównym. Konstrukcja płatowca została zaprojektowana tak, aby zapewnić maksimum bezpieczeństwa załodze i pasażerom w przypadku przymusowego lądowania.

Do napędu samolotu zaproponowany został silnik tłokowy z turbodoładowaniem o mocy ok. 228 kW (310 KM) lub więcej. Silnik zamontowany z tyłu kadłuba (nad skrzydłem) miał napędzać śmigło pchające. Możliwe było zastosowanie napędu w postaci dwóch silników, montowanych na centropłacie i napędzających dwa śmigła przeciwbieżne lub silnika turbinowego.

Układ samolotu umożliwiał również, bez zmiany konfiguracji, zbudowanie łodzi latającej lub amfibii. Firma Stemme nie prowadziła jednak dalszych prac nad projektami Stemme S 20A i Stemme S 20.

Od lewej: projektowany układ kabiny, przyjęty układ podwozia (jednotorowy) samolotu, rozważany układ podwozia z kołami umieszczonymi na końcach usterzenia przedniego- układ ostatecznie odrzucony. (Źródło: ze zbiorów Jarosława Rumszewicza).

---

Konstrukcja (Stemme S 20).
Sześciomiejscowy górnopłat w układzie aerodynamicznym typu "kaczka". Konstrukcja metalowa.
Skrzydło trójdzielne, składające się z centropłatu i dwóch części zewnętrznych. Obrys skrzydła dwutrapezowy. Na końcach skrzydła znajdują się usterzenia kierunku (skierowane w dół), które służą również jako dodatkowe podpory samolotu na ziemi. Skrzydło wyposażone w jednoszczelinowe klapy i spojlery.
Kadłub o przekroju owalnym, półskorupowy. W tylnej części kadłuba znajdują się hamulce aerodynamiczne. Kabina zakryta, ciśnieniowa.
Usterzenie wysokości zamontowane z przodu kadłuba.
Podwozie jednotorowe, chowane w locie. Na usterzeniach kierunku montowane były dodatkowe kółka podpierające.

Instalacje- hydrauliczna, elektryczna, klimatyzacyjna.

Silnik- tłokowy z turbodoładowaniem o mocy minimalnej 228 kW (310 KM).

Dane techniczne Stemme S 20 (wg [1]):
Masa startowa- ok. 1800 kg.
Prędkość przelotowa- ok. 400 km/h.
Brak innych danych.