Projekt samolotu Sikorski S-9 "Krugłyj" opracował Igor I. Sikorski w firmie Russko-Bałtijski Wagonny Zawod (RBWZ). Samolot został zbudowany późną wiosną 1913 r. Był to trzymiejscowy jednopłat o opływowych kształtach. Spodziewano się, że samolot będzie posiadał wyższą prędkość od dwupłatowców. Był to pierwszy zbudowany w Rosji samolot, który otrzymał kadłub o konstrukcji skorupowej.

Pomimo doskonałego układu i nowoczesnej konstrukcji, samolot nie był udany. Przyczyną była zbyt wysoka masa samolotu w stosunku do mocy silnika. Po kilku lotach próbnych prace nad nim zostały przerwane.

Chociaż S-9 okazał się nieudany, to doświadczenie zdobyte przy jego opracowaniu, zostało wykorzystane podczas budowy następnych jednopłatów: samolotu rozpoznawczego Sikorski S-11 i rozpoznawczo-treningowego Sikorski S-12.

W Polsce.

Od 1912 r. do sierpnia 1914 r. oblatywaczem w firmie RBWZ był znakomity pilot polskiego pochodzenia- Jerzy Jankowski. W okresie tym wykonywał loty na wszystkich typach samolotów konstrukcji I. Sikorskiego zbudowanych w RBWZ, w tym również (najprawdopodobniej) na samolocie Sikorski S-9 "Krugłyj".

Konstrukcja:
Trzymiejscowy średniopłat o konstrukcji drewnianej.
Skrzydła o obrysie prostokątnym, dwudźwigarowe, drewniane. Usztywnione cięgnami mocowanymi do podwozia oraz dwóch słupków nad kadłubem.
Kadłub o przekroju kołowym. Konstrukcja drewniana, skorupowa. Kabiny odkryte.
Usterzenie klasyczne składające się ze stateczników i sterów.
Podwozie klasyczne stałe.

Silnik- rotacyjny Gnôme "Monosoupape" o mocy 74 kW (100 KM).

Dane techniczne S-9 (wg [2]):
Rozpiętość- 12,0 m, powierzchnia nośna- 30,0 m².
Masa własna- 690 kg, masa startowa- 990 kg.
Prędkość max- 80 km/h, prędkość przelotowa- 60 km/h.