W latach 1933- 1935 inż. Franciszek Janik i inż. Weiss opracowali projekt motoszybowca o układzie zbliżonym do motoszybowca AMA. W opracowaniu dokumentacji brał udział pil. Feliks Pawłowicz. Po przejściu inż. Weissa do pracy na Śląsku, dokumentację dokończyli Janik i Pawłowicz, lecz na realizację projektu brakowało środków finansowych.

W 1936 r. F. Pawłowicz po podjęciu pracy w Aeroklubie Wileńskim rozpoczął budowę motoszybowca wraz z kpt. pil. Zakrzewskim. Przejście F. Pawłowicza do pracy w Łodzi przerwało budowę.

Konstrukcja:
Jednomiejscowy zastrzałowy górnopłat o konstrukcji drewnianej.
Płat i silnik mocowane na drewnianej wieżyczce. Płat prostokątny, dwudzielny, jednodźwigarowy, z kesonem krytym sklejką do dźwigara, podparty jedną parą zastrzałów.
Kadłub o przekroju trójkąta (skierowanego wierzchołkiem do dołu) kryty sklejką. Płat i silnik mocowane na drewnianej wieżyczce. Kabina odkryta z wiatrochronem.
Podwozie jednokołowe, chowane w locie i do lądowania (lądowanie na płozie). Pod końcowymi częściami skrzydeł- płozy.

Silnik- dwucylindrowy.
Śmigło pchające, drewniane.

Dane techniczne Janik Weiss motoszybowiec (wg [2]):
Rozpiętość- ok. 10,5 m, długość- ok. 6,35 m, wysokość- ok. 1,7 m, powierzchnia nośna- ok. 14,7 m².