Projekt taniego samolotu pola walki "Pirania" opracowany w 1991 r. w Instytucie Lotnictwa przez inż. Tomasza Makowskiego. Projekt ten powstał jako odpowiedź na koncepcję samolotu PZL-230 ”Skorpion”. "Pirania" lokowała się w luce między śmigłowcami bojowymi a większymi samolotami szturmowymi o napędzie odrzutowym. Założono cenę nie wyższą niż 3 mln USD w wersji podstawowej i dwuparametrową optymalizację kosztów oraz unifikację części z istniejącymi samolotami. Przewidziano stosowanie silników turbośmigłowych o mocy od 500 kW do 1100 kW oraz silników odrzutowych o ciągu od 1000 daN do 2200 daN, awioniki różnych generacji, a także możliwość stworzenia wersji o podwyższonej manewrowości z małymi powierzchniami destabilizującymi z przodu kadłuba. Rozpoczęcie produkcji seryjnej było planowano w 6 lat od rozpoczęcia projektu technicznego.

Konstrukcja:
Jedno- lub dwumiejscowy dolnopłat o konstrukcji metalowej.
Płat półskorupowy, metalowy, jednoczęściowy, trójdźwigarowy między gondolami silników i dwudźwigarowy do końcówek.
Kadłub metalowy, półskorupowy. Kabina zakryta, opancerzona, szyby pancerne.
Usterzenie w układzie T, całkowicie metalowe, stery zunifikowane.
Podwozie trójkołowe z kołem przednim, chowane w locie, częściowo wystające dla ochrony płatowca w przypadku awarii systemu wypuszczania.

Uzbrojenie- 1 stałe działko GSz-23 kal. 23 mm, podwieszane na 8 lub 9 węzłach podskrzydłowych o łącznej masie 2200 kg.

Wyposażenie- awionika: 3 zestawy awioniki o różnym poziomie złożoności.

Napęd- 2 silniki turbośmigłowe w układzie pchającym, nad płatem, o mocy 550-1100 kW (748-1496 KM).

Dane techniczne "Pirania" (wg [1]):
Rozpiętość- 11,5 m, długość- 11,5 m, wysokość- 4,0 m, powierzchnia nośna- 22,0 m².
Masa własna (wersja 1/2-miejscowa)- 1800/1890 kg, masa startowa max- 5000 kg.
Prędkość max- 602 km/h, prędkość minimalna- 160 km/h, wznoszenie- 35,0 m/s, pułap- 10000 m, zasięg max, ze zbiornikami podwieszanymi- 4000 km.