W 1912 r. Władysław Herzig zaprojektował rower latający (zwany awietką) na konkurs na przelot 10 metrów na latającym rowerze ogłoszony w Paryżu w 1912 r. Jego wykonanie zlecił w w tym amym roku miejscowemu mechanikowi Piotrow­skiemu. Wskutek jego niedbalstwa- jak mówił- awietkę wykończono dopiero w 1913 r., nie mogła więc stanąć do paryskiego konkursu.

Rower został wypróbowany z pozytywnym wynikiem, wykonywał krótkie skoki, przeprowadzane przez konstruktora w obecności obserwatorów. Na wyjazd do Paryża i udział w konkursie w 1913 r. brakowało konstruktorowi środków materialnych, a w następnym roku przeszkodził temu wybuch I wojny światowej. Aparat był przechowywany przez okres wojny i w 1922 r. znajdował się jeszcze w posiadaniu konstruktora.

W kwietniu 1921 r. zgłosił wnio­sek patentowy, ale jeszcze w 1922 r. nie otrzymał nawet świadectwa ochronnego w Polsce, mimo że rozwiązania jego awietki patentowane już były we Francji. W 1922 r., pisząc do redakcji Lotu Polskie­go, deklarował zainteresowanym możliwość demon­stracji aparatu w locie.

We Francji w dniu 9.07.1921 r. G. Poulain wykonał 11,5-metrowy lot na latającym rowerze.

Konstrukcja:
Napęd za pomocą śmigła, umieszczonego z tyłu aparatu napędzanego pedałami.

Dane techniczne (wg [1]):
Rozpiętość skrzydła- ok. 3 m.
Masa- ok. 9 kg.