Popko "Popkolot", ok. 1985
W połowie lat 1980-tych Jan Popko skonstruował i zbudował lekką motolotnię "Popkolot". Zastosował w niej oryginalny układ napędowy o łącznej masie 16 kg, w którym silnik motocyklowy W2B został zamontowany przy końcu kila lotni. Celem kompensacji ciężaru silnika, zawieszenie pilota zostało przemieszczone do przodu. Konstrukcja stanowi uproszczoną wersję znanego układu Soarmaster, gdzie kosztem rezygnacji z neutralnego wywazenia masowego wyeliminowano długi wał napędowy, bardzo trudny do wykonania w amatorskich warunkach.
W latach 1990- tych do napędu motolotni zastosowano silnik typu Solo. Zmieniono również mocowanie silnika. Konstruktor zamontował dźwignię umożliwiającą zmianę kąta działania ciągu śmigła. Zastosowanie tego udoskonalenia wyeliminowało moment zadzierający po starcie i konieczność ciągłego przyciągania sterownicy.
"Popkolot" prezentowany był na Stalowowolskich Zlotach Amatorskich Konstrukcji Lotniczych na lotnisku Turbia w latach 1999 i 2000.
Konstrukcja:
Konstrukcja napędu motolotniowego składa się z pionowej rury, do której został zamocowany silnik, oraz dwóch cieńszych rurek mocujących całość do sterownicy. Cały układ łącznie ze skrzydłem wspiera się na małym rowerowym kółku (we wcześniejszej wersji zastosowano płozę).
Silnik- motocyklowy W2B o pojemności 175 cm3, zamontowany przy końcu kila lotni. Wymieniony następnie na silnik typu Solo. Śmigło pchające.
Galeria
Źródło:
[1] Kibiński J. ”Lotniarstwo dla każdego”. Biblioteczka Skrzydlatej Polski. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. Warszawa 1989.
[2] Górski J. ”Motolotnia bezwózkowa”. Skrzydlata Polska nr 7/1985.
[3] Peczka R. "Stalowa Wola po raz piąty". Przegląd Lotniczy Aviation Revue nr 10/1999.
[4] Szwarc B. „Popkolot- sposób na tanie latanie”. Lotnictwo Ultralekkie i Sportowe nr 5/2005.