PZL SW-5, od 2005

Projekt śmigłowca wielozadaniowego. Polska.

W 2005 r. w WSK PZL Świdnik rozpoczęto prace koncepcyjne nad rozwojem i modernizacją śmigłowca PZL W-3 ”Sokół”. Po uwzględnieniu analiz rynkowych, uwag użytkowników oraz przewidywanych tendencji w rozwoju techniki śmigłowcowej, sformułowano program rozwojowy nazwany Programem C. Określono w nim główne kierunki rozwoju śmigłowca. W ramach Programu C prowadzone są prace projektowe nad śmigłowcami PZL SW-5 oraz PZL W-3 ”Sokół-2”.

(Wg [2]- prace nad śmigłowcem SW-5 prowadzone były już w latach 1990-tych, prototyp śmigłowca miał wykonać pierwszy lot w 1998 r.).

SW-5 zaprojektowany został jako śmigłowiec klasy 7500 kg. Podstawową wersją wojskową ma być śmigłowiec transportowy zdolny do transportu 14 żołnierzy z pełnym wyposażeniem przy jednoczesnej zdolności przenoszenia uzbrojenia na podwieszeniach zewnętrznych. Śmigłowiec będzie wyposażony w rampę ładunkową. Inne proponowane wersje wojskowe:
- śmigłowiec wsparcia (wyposażony w rakietowe pociski kierowane),
- śmigłowiec SAR z możliwością zabrania 4 rannych i zapewnienia im pełnej pomocy medycznej,
- śmigłowiec CSAR z możliwością zabrania 9 rannych i zapewnienia im podstawowej pomocy medycznej,
- śmigłowiec walki i rozpoznania radioelektronicznego,
- śmigłowiec patrolowy morski,
- śmigłowiec ZOP/ZON z możliwością zabierania na podwieszeniach zewnętrznych dwóch rakieto-torped lub pocisków rakietowych klasy powietrze-woda,
- śmigłowiec do transportu i wsparcia grup specjalnych.

Podstawowa wersja śmigłowca SW-5 dla lotnictwa cywilnego to śmigłowiec pasażerski zabierający 16 pasażerów. Inne, proponowane wersje cywilne:
- wersja do transportu VIP zabierająca 6 pasażerów plus odpowiednie wyposażenie radionawigacyjne oraz systemy obrony aktywnej i pasywnej,
- wersja dyspozycyjna 10 miejscowa,
- wersja pasażerska 18-miejscowa,
- wersja przeciwpożarowa,
- wersja sanitarna,
- wersja ratownicza.

W konstrukcji śmigłowca przewidywane było zastosowanie wielu wspólnych zespołów z programu ”Sokół-2”, m.in. wirniki, elementy zespołu napędowego itd. Kadłub śmigłowca będzie miał konstrukcję kompozytową. Przewiduje się zastosowanie chowanego podwozia.

Konstrukcja:
Śmigłowiec w klasycznym układzie jednowirnikowym ze śmigłem ogonowym.

Napęd- 2 silniki turbinowe o mocy max 2900kW (3944 KM) i mocy trwałej 2700 kW (3672 KM) każdy.

Dane techniczne PZL SW-5 (wg [1]):
Masa płatna- 3200 kg, masa startowa- 7500 kg.
Prędkość max- 320 km/h, prędkość przelotowa- 305 km/h, pułap zawisu poza zasięgiem wpływu ziemi- 2500 m, pułap zawisu zawis w zasięgu wpływu ziemi- 3500 m, zasięg max- 500 km.

Źródło:

[1] ”Modernizacje śmigłowca W-3 Sokół”. ”Altair. Agencja lotnicza Sp. z o.o.”
[2] Makowski T. ”Współczesne konstrukcje lotnicze Polski”. Agencja Lotnicza Altair. Warszawa 1996.

blog comments powered by Disqus