Samarama, 2010
W samolocie zastosowano wiele nowatorskich rozwiązań. Główna rama modelu została zaprojektowana tak, że stanowiła jednocześnie łoże do silnika mocowanie do rury ogonowej, miała wyprowadzenia do mocowania skrzydeł oraz balastu i podwozia. Rama stanowiła serce samolotu i wykonana została ze specjalnego stopu duraluminium. System podwieszania balastu zaprojektowany został w ten sposób, żeby można było w łatwy sposób kontrolować środek ciężkości samolotu.
Organizator zabraniał modyfikacji silnika, lecz studentom udało nam się zastosować nowatorski system wstrzykiwania podtlenku azotu- NO2, który w żaden sposób nie naruszał konstrukcji silnika. Testy wykazały, że instalacja dodawała dodatkowe 70% mocy. Niestety podczas inspekcji modelu, komisja sędziowska stwierdziła, że system modyfikuje paliwo, dlatego nakazała wymontować go z samolotu.
Zdalnie sterowany samolot udźwigowy Samarama zajął doskonałe 4. miejsce na 29 zespołów z całego świata, podczas zawodów SAE AeroDesign West, które odbyły się w marcu 2010 r. w Van Nuys (Kalifornia, USA). Podniósł on balast o masie 10 kg co stanowiło 182 % masy całego modelu.
Konstrukcja:
Górnopłat o konstrukcji mieszanej.
Kadłub o konstrukcji mieszanej. Szkieletem nośnym jest rama wykonana z duraluminium PA-6, która posiada wyprowadzenia do mocowania silnika oraz uchwytów ogona. Komora balastowa wykonana z blachy 0,8mm. W komorze balastowej zamontowano 4 prowadnice do ładunków balastowych. Prowadnice umożliwiają łatwy montaż balastu kasetowego oraz pozwalają na wyważenie modelu przez regulację środka ciężkości. Przód kadłuba wykonany został jako owiewka ze szkła organicznego. Tył kadłuba stanowi cienka belka, na której zamontowane zostało usterzenie.
Usterzenie w układzie T.
Podwozie w układzie klasycznym, stałe.
Silnik- OS Max 61 FX o mocy ok. 1,47 kW (2 KM).
Dane techniczne Samarama (wg [1]):
Rozpiętość-2,4 m, długość- 2,21 m, wysokość- 0,45 m.
Źródło:
[1] Studencki samolot czwarty w USA. "PolskaLokalna.PL"
[2] "JetStream - aerodesign.pwr.wroc.pl"