Świeściak "Polonia", 1913
Antoni Świeściak, wraz z bratem Józefem zgłosił 14.11.1913 r. w Belgii do opatentowania samolot. Uzyskali jego ochronę patentem nr 262.009.
Przedmiotem ochrony praw wynalazczych był samolot w układzie pierścieniopłata, złożony z dwu lub więcej cylindrycznych płatów nośnych, przed którymi osadzono śmigła ciągnące. Zaopatrzony w kołowe podwozie i silnik spalinowy, osadzony na platformie pomiędzy cylindrami, wyposażony w usterzenie ogonowe oraz w usterzenie poziome w postaci niewielkiego płata, usytuowanego ponad cylindrycznymi płatami nośnymi, wychylane systemem cięgien ze stanowiska pilota, wokół osi biegnącej wzdłuż jego tylnej krawędzi. Cylindryczne płaty, otwarte z obu krańców, umieszczane są wzdłuż osi podłużnej samolotu.
Z relacji polskiej prasy lotniczej z 1913 r. można sądzić, że bracia Świeściakowie podjęli w Warszawie prace konstruktorskie zamierzając zbudować pierścieniopłat, którego cylindryczny płat oparty byłby o konstrukcję wręgowo- podłużnicową, o przekroju kołowym. Nadali mu miano "Polonia". Prace nie zostały jednak zakończone.
Nieprecyzyjna informacja prasowa dotycząca ich prac (a mówiła, jakby nie było, o samolocie 2- tubowym z dwoma śmigłami o napędzie z jednego lub kilku silników umieszczonych w kadłubie, który łączy z sobą tuby, opatrzonego usterzeniem tylnym, między tubami) doprowadziła do błędnej rekonstrukcji ich projektu. Sądzono dotychczas, że podjęli budowę samolotu, którego kadłub miał konstrukcję półskorupową. Przypuszczenie to należy, w świetle dokumentu patentowego, oddalić. Prasa Królestwa Polskiego, jak Goniec Polski, donosząc o ich pracach przesadnie podnosiła czasami, że projekt braci Świeściaków może dokonać rewolucji w zakresie rozwiązań odnoszących ku stateczności samolotu w locie.
Galeria
Źródło:
[1] Glass A. ”Polskie konstrukcje lotnicze do 1939”. Tom 1. Wydawnictwo STRATUS. Sandomierz 2004.[2] Januszewski S. "Pionierzy. Polscy pionierzy lotnictwa 1647- 1918. Tom 1". Fundacja Otwartego Muzeum Techniki. Wrocław 2017.