Stanienda nr 3, 1930 lub 1931
Amatorski szybowiec wyczynowy. Polska.
Szybowiec Staniendy nr 3. (Źródło: Glass Andrzej ”Polskie konstrukcje lotnicze do 1939”. Tom 1. Wydawnictwo STRATUS. Sandomierz 2004).
Doświadczenie uzyskane przy budowie szybowca Stanienda nr 2 zachęciło Emanuela Staniendę do budowy trzeciego szybowca. Projekt wzorowany był na sylwetce szybowca konstrukcji Bräutigama, którego opis był publikowany w czasopismach. Szybowiec został zbudowany w latach 1929-1930 (lub 1929-1931). Następnie przechowywany był w stanie zdemontowanym w budynku byłej kręgielni restauracji ””Ogrodowa” w Panewnikach koło Katowic.
W 1932 r. konstruktor zwrócił się do instr. pil. A. Pawliczka z prośbą o oblatanie szybowca. Okazało się, że szybowiec przechowywany w pomieszczeniu bez ścian i z dziurawym dachem, ma popaczone od wilgoci płaty i kadłub. Wykonano na nim tylko kilka ostrożnych krótkich lotów ślizgowych. Okazało się, że szybowiec nie nadaje się do użytku. Został skasowany.
Konstrukcja:
Jednomiejscowy wolnonośny górnopłat o konstrukcji drewnianej.
Płat jednodźwigarowy z kesonem krytym sklejką.
Dane techniczne Stanienda nr 3 (wg [2]):
Rozpiętość- ok. 16 m.
Źródło:
[1] Glass A. ”Polskie konstrukcje lotnicze do 1939”. Tom 1. Wydawnictwo STRATUS. Sandomierz 2004.[2] Glass A. ”Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939”. Wydawnictwo Komunikacji i Łączności. Warszawa 1977.
© Copyright 2011-2024. samolotypolskie.pl - Wszelkie prawa zastrzeżone.