RWD-24, 1939
RWD-24 był rozwinięciem lądowym wodnosamolotu RWD-22. Projekt wstępny opracowano w biurze konstrukcyjnym Doświadczalnych Warsztatów Lotniczych latem 1939 r. Pracami kierował inż. Stanisław Rogalski.
Rozważano przekonstruowanie samolotu na silniki Gnôme-Rhône GR14M ”Mars” o mocy 486- 537 kW (660- 730 KM). Przyszłość jego była zupełnie niewiadoma.
Konstrukcja:
Konstrukcja mieszana.
Podwozie chowane w locie.
Uzbrojenie- 2 ruchome karabiny maszynowe. Udźwig bomb- do 400 kg.
Napęd- 2 silniki różnych typów ze wskazaniem na G-1620bis ”Mors II” (”Wydra”) o mocy 316 kW (430 KM). Rozważana była możliwość użycia silników Gnôme-Rhône 14M05 ”Mars” o mocy 515 kW (700 KM) każdy, ale wymagało to opracowania nowego projektu płatowca przystosowanego do zabudowania cięższych i mocniejszych jednostek napędowych.
Dane techniczne RWD-24 (wg [3]):
Rozpiętość- 18,00 m, długość- 13,80 m, wysokość- 2,29 m, powierzchnia nośna- 40,0 m2.
Masa własna- 2330 kg.
Prędkość max- 320 km/h.
Galeria
Źródło:
[1] Dulęba L., Glass A. ”Samoloty RWD”. Wydawnictwo Komunikacji i Łączności. Warszawa 1983.[2] Glass A. ”Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939”. Wydawnictwo Komunikacji i Łączności. Warszawa 1977.
[3] Morgała A. ”Samoloty wojskowe w Polsce 1924-1939”. Wyd. Bellona. Warszawa 2003.
[4] Cynk J. B. ”Polskie lotnictwo wojskowe w okresie międzywojennym”. Lotnictwo nr 11/2004.
[5] Glass A. ”Polskie konstrukcje lotnicze do 1939”. Tom 2. Wydawnictwo STRATUS. Sandomierz 2007.