PZL M34, 1996
Konstrukcja:
Górnopłat o konstrukcji metalowej. Pasażerów- 19 w wersji pasażerskiej i 24 w wersji transportowo-desantowej.
Płat o konstrukcji metalowej, trójdzielny, zastrzałowy, dwudźwigarowy, półskorupowy.
Kadłub metalowy, półskorupowy. W tylnej części rampa załadunkowa. Kabina zakryta, ogrzewana i przewietrzana.
Usterzenie metalowe, półskorupowe. Pionowe zdwojone.
Podwozie trójkołowe z kołem przednim. Rozpatrywano dwa warianty: ze stałym podwoziem oraz chowanym (główne do gondol, przednie do kadłuba).
Wyposażenie- przyrządy VFR/IFR, ADF, system radionawigacyjny, 2 radiostacje UHF, pilot automatyczny- zestaw awioniki wg zamówienia.
Napęd: 2 silniki Pratt & Whitney PT6A-65B o mocy 1030 kW (1401 KM) każdy, wg [3]- o mocy startowej 810 kW (1100 KM) każdy.
Dane techniczne PZL M-34 (wg [1]):
Rozpiętość- 22,9 m, długość- 14,65 m, wysokość- 4,85 m, powierzchnia nośna- 39,9 m2.
Masa własna- 4450 kg, masa startowa max- 8500 (wg [2]- 8000) kg.
Prędkość max- 350-380 km/h, prędkość przelotowa- 340 km/h, wznoszenie- 9 m/s, pułap- ok. 10000 m, zasięg- 1500 km.
Dane techniczne PZL M-34 (wg [3]):
Rozpiętość- 22,8 m, długość- 14,85 m, wysokość- 4,98 m.
Masa własna- 4800 kg, udźwig handlowy- 2700 kg, masa startowa max- 8500 kg.
Galeria
Źródło:
[1] Makowski T. ”Współczesne konstrukcje lotnicze Polski”. Agencja Lotnicza Altair. Warszawa 1996.[2] Skowroński G. ”An-28 w Polsce”. Lotnictwo z szachownicą nr 6.
[3] Informacje i materiały uzyskane od Bogusława Kuśnierza.