Miles M.25 "Martinet", 1942
(Miles M.50 "Queen Martinet")
![](http://www.samolotypolskie.pl/uploads/Products/product_1876/preview_miles-martinet_src_1.jpg)
Pierwszym samolotem RAF, specjalnie zaprojektowanym do holowania celów powietrznych, był Miles M.25 ”Martinet” T.T. Mk.I. Prototyp oblatano 24.04.1942 r. Samolot stanowił rozwój samolotu treningowego Miles ”Master” Mk.II z wprowadzonymi zmianami konstrukcyjnymi, właściwymi dla maszyny o tak specjalnym przeznaczeniu. Przód kadłuba został wydłużony dla zachowania właściwego usytuowania środka ciężkości i zrównoważenia mas, wskutek zabudowania w tylnej kabinie urządzenia do nawijania liny holowniczej. W poprzednich zaimprowizowanych przeróbkach maszyn bojowych na holowniki, dla osiągnięcia wyżej wymienionego efektu, obciążano nos maszyny blokami ołowianymi, co z kolei zmniejszyło ciężar ładunku użytecznego. Ponadto ”Martinet” miał specjalnie opracowany układ chłodzenia silnika, przekonstruowaną kabinę, zwiększoną powierzchnię nośną itd. Pierwszą kabinę zajmował pilot, a drugą mechanik, który obsługiwał nawijarkę i obserwował zachowanie holowanego celu, interweniując w przypadkach krytycznych.
Produkcję ”Martinetów” zakończono w 1945 r., po wypuszczeniu 1724 egz. W międzyczasie w 1943 r. oblatano prototyp zdalnie sterowanej wersji Miles M.50 ”Queen Martinet”, którą wypuszczono następnie w niewielkiej serii 65 egz. Po zakończeniu wojny samoloty Miles ”Martinet” zostały zastąpione przez szybszy holownik adaptowany z ciężkiego myśliwca Hawker ”Tempest”.
W Polsce.
Piloci Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii latali na samolotach Miles ”Martinet” ośrodkach szkoleniowych RAF, m.in. w:
- 2 Air Gunner School (Szkoła Strzelców Pokładowych) w Dalcross,
- Central School of Air Gunnery (Centralnej Szkole Strzelania w locie),
- N°1481 Bomber & Gunner Training Flight- w wydzielonej eskadrze treningowej strzelców pokładowych samolotów bombowych,
- N°41 OTU,
- N°42 OTU,
- N°1485 BGS Flight (Eskadra Szkolna Strzelania Powietrznego),
- N°679 Sqdn- współpraca z artylerią przeciwlotniczą m.in. z jednostkami 5 A.A., 40 A.A., 1 D2 A.A. ,
- N°587 Sqdn- współpraca z artylerią przeciwlotniczą,
- ponadto samoloty ”Martinet” były przydzielane okresowo do polskich dywizjonów myśliwskich, np. 317, do przeprowadzenia treningu i strzelań kontrolnych.
Konstrukcja:
Dwumiejscowy dolnopłat o konstrukcji drewnianej.
Skrzydła pokryte sklejką.
Kabiny zakryte.
Podwozie klasyczne chowane w locie.
Wyposażenie- nawijarka liny holowniczej była obracana silnikiem elektrycznym lub mechanicznie.
Silnik- Bristol ”Mercury XX” lub ”Mercury XXX” o mocy 640 kW (870 KM).
Dane techniczne TT Mk.I (wg [1]):
Rozpiętość- 11,9 m, długość- 9,45 m, wysokość- 3,57 m, powierzchnia nośna- 21,1 m2.
Masa własna- 2090 kg, masa całkowita- 2994 kg.
Prędkość max- 375 km/h, prędkość przelotowa- 362 km/h.
Źródło:
[1] Morgała A. ”Polskie samoloty wojskowe 1939-1945”. Wydawnictwo MON. Warszawa 1976.[2] Cumft O., Kujawa H. K. ”Księga lotników polskich. Poległych, zmarłych i zaginionych 1939-1945”. Wydawnictwo MON. Warszawa 1989.