Lohner B-II (Modell C) "Gebirgpfeilflieger", 1913 (1914)

Samolot rozpoznawczy, szkolny. Austro-Węgry.
Lohner B-ll, w początkowym okresie wojny podstawowy austro- węgierski samolot rozpoznawczy. (Źródło: Skrzydlata Polska nr 11/2013).
Samolot zbudowany został w 1914 r. (wg [1]). W początkowym okresie I wojny światowej używany był do obserwacji i łączności.

W Polsce.

Na samolotach Lohner B-II (Modell C) latali również Polacy, lotnicy w służbie Monarchii Austro-Węgierskiej:
- w 1914 r.  w kompanii rozpoznawczej Flik 4 latał jako obserwator Roman Florer. Bardzo szybko dał się poznać jako znakomity fotograf, również z dużą precyzją i celnością zrzu­cający bomby. 15.03.1915 r. podczas startu, z powodu usterki koła rozbił się Lohner B-ll C55. Na szczęście pilot Feldwebel Wurbel i obserwator Oberleutnant Florer wyszli z wypadku cało. Duży rozgłos zyskał lot wykonany 8.05.1915 r. nad dunajski port Prahovo- główny punkt przeładunkowy zaopatrzenia przesyłanego dla Serbii z Rosji i Rumunii. Celnie ulokowane bomby zapalające spowodowały, iż wyładowany sprzętem statek całkowicie spłonął,
- Jan Wierzejski – od listopada 1914 r. służył jako obserwator we Flik 15, operującej w Galicji na rzecz 4 Armii walczącej z Rosjanami i dowództwa Twierdzy Kraków. Jako obserwator lotniczy odniósł zwycięstwo powietrzne, 30.11.1914 r. wraz z pilotem por. Belą von Losonczy. Po starcie samolotu Lohner B-II (Modell C) z lotniska w Krakowie, w rejonie Miechowa zestrzelił samolot rosyjski. Załoga Losonczy- Wierzejski leciała samolotem nieuzbrojonym, a obserwator dla odstraszenia przeciwnika, który mógłby powtórzyć taran Piotra Niestierowa zabrał na pokład zwykły karabin piechoty. Gdy na horyzoncie pojawił się rosyjski samolot Wierzejski po zbliżeniu się do niego oddał kilka strzałów, z których jeden czy dwa dosięgnął rosyjskiego pilota. Rosyjski samolot spadł na ziemię. Okazało się, że był to pierwszy wrogi sa­molot zestrzelony w walce powietrznej przez lotnika Austro-Węgier.

W lotnictwie polskim znajdował się jeden samolot Lohner B-II (Modell C) zdobyty 31.10.1918 r. na lotnisku Rakowice. Do maja 1919 r. remontowano go w warsztatach II RPL, a od czerwca 1919 r. latał w Szkole Pilotów w Krakowie. Po kilku tygodniach został wycofany z eksploatacji.

Konstrukcja:
Dwumiejscowy dwupłat o konstrukcji drewnianej.
Kabiny odkryte.
Podwozie klasyczne stałe.

Silnik- rzędowy Hiero o mocy 63 kW (85 KM).

Dane techniczne B-II (wg [1]):
Rozpiętość- 13,0 m, długość- 8,3 m, wysokość- 3,2 m, powierzchnia nośna- 30,4 m2.
Masa własna- 560 kg, masa użyteczna- 360 kg, masa całkowita- 920 kg.
Prędkość max- 125 km/h, czas wznoszenia na 1000 m- 7', pułap- 4200 m, czas lotu- 4 h.

Galeria

  • Samolot Lohner B-ll w locie. Charakterystyczne czerwono-biało czerwone końcówki skrzydeł oraz statecznik poziomy miały być elementem szybkiej identyfikacji dla własnych jednostek naziemnych. (Źródło: archiwum).

Źródło:

[1] Morgała A. ”Samoloty wojskowe w Polsce 1918-1924”. Wyd. Bellona; Wyd. Lampart. Warszawa 1997.
[2] Butkiewicz J. "Na początku był tylko pistolet". Skrzydlata Polska nr 11/2013.
[3] Januszewski S. "Pionierzy. Polacy w siłach powietrznych Wielkiej Wojny 1914-1918". Fundacja Otwartego Muzeum Techniki. Wrocław 2019.
[4] Zaręba A. "Orły Habsburgów". Wydawca BUKSS. Dębica 2004.
blog comments powered by Disqus