Wróblewski (Fiodor) "aeroplan", 1914
Opisał swój "aeroplan", który w istocie rzeczy interpretować należałoby w kategoriach aerostatu próżniowego. Swój statek powietrzny, bliski koncepcji statodyny, opatrzył kilkoma mocnymi komorami zbudowanymi tak, by przy wyrzucaniu z nich powietrza powstawała próżnia. Służyć temu miały tłoki o średnicach równych średnicom wewnętrznym komór, których tłoczyska byłyby poruszane silnikiem mechanicznym, oraz odpowiednie zawory. Zmniejszając w ten sposób ciężar aparatu, Wróblewski chciał uzyskać siłę wystarczającą do jego wzlotu.
Generał mjr Nil L. Kirpiczew, który 13.11.1914 r. referował tę propozycję na posiedzeniu Komitetu Technicznego Głównego Zarządu Wojskowo- Technicznego (GWTU) Ministerstwa Wojny Rosji wskazał, że komory pozbawione powietrza będą ulegać ciśnieniu atmosferycznemu, grożącemu ich zgnieceniem. By utrzymać ich formę należałoby opracować bardzo wytrzymałą konstrukcję, a wówczas okazałoby się, że siła nośna jest zbyt mała, by tak ciężki aparat wznieść w powietrze. Chociaż Wróblewski był przekonany, że jego aparat latający przewyższa zaletami stosowane współcześnie, Komitet Techniczny uznał, że jego propozycja nie zasługuje na uwagę.
Źródło:
[1] Januszewski S. "Pionierzy. Polscy pionierzy lotnictwa 1647- 1918. Tom 1". Fundacja Otwartego Muzeum Techniki. Wrocław 2017.[2] Januszewski S. "Tajne wynalazki lotnicze Polaków: Rosja 1870-1917". Wydawnictwo: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej. Wrocław 1998.