Stokłosa Flying-Machine, 1918
W memoriale patentowym przedstawiono wóz bojowy zaopatrzony w płat nośny, usterzenie i powierzchnie napędowe, złożony z ciągnika osadzonego na dwuosiowym, czterokołowym podwoziu i napędzie z silnika spalinowego na oś przednią.
Opancerzone nadwozie zaopatrzone jest po bokach w płaszczyzny nośne, z przodu- w skrzyżowane stateczniki poziomy i pionowy, z tyłu- w obrotowo osadzony ster kierunku. Po bokach nadwozia, poniżej płatów osadzono dwa obudowane zespoły napędowe w postaci szerokich łopat obracających się na osi poziomej przecinającej kadłub, o napędzie z silnika spalinowego. Płat nośny osadzony jest obrotowo na osi poprzecznej pojazdu, a przy pomocy przekładni zębatej możliwa jest zmiana jego kątów natarcia, których zwiększenie przy określonej prędkości ruchu po ziemi powoduje krótkotrwałe odrywanie się aparatu od ziemi, pokonywanie przeszkód terenowych nad polem walki i rażenie nieprzyjaciela ogniem dział i innej broni pokładowej.
Wydaje się, że Franciszek Stokłosa w zakresie problematyki lotniczej był dyletantem, chociaż podnosił ideę, która zajęła trwale miejsce w myśli wynalazczej i wojskowej XX wieku. Nie wiemy, czy próbował swe pomysły realizować, bądź też weryfikować je w drodze podejmowanych eksperymentów, np. z modelem.
Galeria
Źródło:
[1] Januszewski S. "Pionierzy. Polscy pionierzy lotnictwa 1647- 1918. Tom 1". Fundacja Otwartego Muzeum Techniki. Wrocław 2017.[2] Januszewski S. "Wynalazki lotnicze Polaków 1836- 1918". Fundacja Otwartego Muzeum Techniki. Wrocław 2013.