Sordyka Balloon construction, 1917
Balon przeznaczony był do transportu żołnierzy, obserwacji i bombardowania pozycji nieprzyjaciela i wyposażony w urządzenia umożliwiające kierowanie lotem i w spadochron ratowniczy sprowadzający balon z gondolą na ziemię.
Przedmiotem rozwiązania był układ i połączenie powłoki gazowej balonu z gondolą, żagiel- ster kierunku, a przede wszystkim spadochron ratowniczy. Usytuowano go wewnątrz rurowego stojaka biegnącego przez powłokę gazową balonu i połączono z koszem- gondolą. W gondoli umieszczono mechanizmy otwierające, zamykające i składające spadochron ponad powłoką gazową balonu. Czasza spadochronu typu parasola osadzona została na trzpieniu zakończonym u góry kołpakiem. Na trzpieniu tym oparto ślizgacz (pierścień). Łączy się on pałąkami z żebrami czaszy. Przesuwając ten pierścień w górę lub w dół można czaszę rozkładać lub składać wzdłuż trzpienia. Dolny kraniec trzpienia zakończony jest dyskiem wspartym na sprężynie wewnątrz elementu rurowego (podobnie jak tłok w cylindrze). Pomiędzy pierścieniem ślizgowym a dyskiem trzpień otoczony jest sprężyną. Pierścień można ściągać w dół za pomocą linki i kołowrotu umieszczonego w gondoli i w ten sposób składać spadochron. Ściskając z kolei sprężynę, na której wsparty jest dysk trzpienia można spadochron wciągać do wnętrza stojaka rurowego biegnącego przez powłokę gazową balonu. W przypadku awarii balonu zwolnienie w gondoli odpowiedniej linki uwalnia dysk, który przesuwa się w górę wysuwając z balonu trzpień i złożony spadochron. Zwolnienie kolejnej linki automatycznie otwiera czaszę spadochronu, dzięki czemu statek powietrzny może łagodnie opaść na ziemię.
Brak informacji wskazujących, że twórca podjął realizację kreślonych w patencie rozwiązań.
Galeria
Źródło:
[1] Januszewski S. "Pionierzy. Polscy pionierzy lotnictwa 1647- 1918. Tom 1". Fundacja Otwartego Muzeum Techniki. Wrocław 2017.[2] Januszewski S. "Wynalazki lotnicze Polaków 1836- 1918". Fundacja Otwartego Muzeum Techniki. Wrocław 2013.
[3] Google Patents.